Kaheksanda koosseisu ametiaeg Jadwiga WIŚNIEWSKA

Zagłosowałam za projektem decyzji, ponieważ miał na celu techniczne dostosowanie prognozowanych wielkości zużycia energii w Unii Europejskiej w 2030 roku oraz odzwierciedlenie obrazu Unii jako wspólnoty 27 państw członkowskich. Proces brexitu zmierza ku końcowi, niezwykle istotne jest więc dostosowanie wszelkich planów działania UE do zmniejszonej liczby państw członkowskich. Podejmowane w ramach polityki energetycznej działania są szczególnie ważne dla rozwoju UE, dlatego konieczne jest prawidłowe i precyzyjne określenie prognoz zużycia energii pierwotnej i końcowej dla 27 państw członkowskich i uchwalenie niniejszej decyzji przed terminem, w którym prawo Unii przestanie wiązać Zjednoczone Królestwo.

Wdrażanie agresywnej edukacji seksualnej w szkołach, ze szczególnym naciskiem na kwestie osób homoseksualnych oraz wszelkich metod antykoncepcyjnych, a także promowanie ruchów LGBTI to tylko niektóre założenia rezolucji przedstawionej przez Komisję Wolności Obywatelskich Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych. Członkowie komisji lamentują nad rzekomym brakiem ogólnounijnej ochrony przed dyskryminacją ze względu na orientację seksualną, podczas gdy moim zdaniem jest to postulat ingerujący we wszystkie sfery działalności Unii. Wszystkim obywatelom powinno się zapewnić równość wobec prawa, jednak stanowczo sprzeciwiam się przyznawaniu przywilejów uwarunkowanych preferencjami seksualnymi, do których wprowadzenia dążą twórcy tej rezolucji. Moim obowiązkiem jest ochrona polskich dzieci przed wszechobecną i agresywną indoktrynacją ruchów LGBTI, dlatego nie poparłam uchwalenia tej rezolucji.

Sprawozdanie Novakov/Krehl w sprawie wspólnych przepisów funduszy europejskich jest jednym z najważniejszych dokumentów kształtujących zasady polityki spójności na kolejny okres siedmiu lat. Wspólne zasady dotyczące funduszy europejskich i zarządzanie nimi stanowią dla mojego kraju priorytet i są jednym z najważniejszych czynników kreowania rozwoju w UE, dlatego głosowałam za poparciem sprawozdania. Z zadowoleniem przyjmuję elementy, takie jak zwiększony budżet w stosunku do propozycji KE, wyższe poziomy dofinansowania, wyższe zaliczki, utrzymanie zasady n+3, utrzymanie całej koperty narodowej dla środków transferowanych z Funduszu Spójności do instrumentu „Łącząc Europę” czy uwzględnienie podziału statystycznego NUTS 2 według klasyfikacji z 2016 r. Jednak z niezadowoleniem wskazuję na niekorzystne elementy, które upolityczniają politykę spójności i warunkują dostęp do środków od spełnienia zasad horyzontalnych, które nie są bezpośrednio powiązane z podstawowym celem polityki spójności, jakim jest zmniejszanie dysproporcji rozwojowych pomiędzy regionami. Artykuł 6a na temat zasad horyzontalnych zobowiązuje państwa członkowskie wdrażające politykę spójności do przestrzegania Karty Praw Podstawowych czy zasad ideologii genderowej. Ten sam artykuł proponuje rezygnację z inwestycji w produkcję, przetwarzanie, dystrybucję, składowanie lub spalanie paliw kopalnych. Inne niekorzystne zapisy to także wiązanie polityki spójności w nieuzasadniony sposób z wdrażaniem Europejskiego Filaru Praw Socjalnych, działaniem Prokuratury Europejskiej czy też warunek transformacji w kierunku gospodarki zeroemisyjnej.