Kaheksanda koosseisu ametiaeg Czesław HOC

. – Zdecydowanie sprzeciwiam się agresji i aktom nienawiści, a zwłaszcza przemocy fizycznej w życiu społecznym i politycznym. Mój kraj – Polska, od zawsze sprzeciwiał się obydwu totalitaryzmom, a Polacy za walkę z nimi zapłacili najwyższą cenę. Uważam jednak, iż tego typu rezolucja nie powinna stać się pretekstem do osiągania celów politycznych w starciu pomiędzy skrajną lewicą i prawicą. Nie akceptuję jednostronnych, wybiórczo dobranych przykładów z Polski, często o charakterze prowokacji, fałszujących obraz mego kraju. Zawsze uważałem, że nadmierna polityczna ingerencja w sprawy suwerennych państw jest sprzeczna z wartościami głoszonymi przez Unię Europejską. W związku z powyższym głosowałem przeciw tej rezolucji. Pragnę podkreślić iż, zarówno w rezolucji, jak i w poprawkach przywołuje się przykłady bez szerszego kontekstu, czego dowodem jest poprawka nr 2 sugerująca jakoby 11 listopada w Marszu Niepodległości uczestniczyło 60 000 demonstrantów głoszących ksenofobiczne hasła. Sprzeciwialiśmy się takiej narracji w wydaniu Guya Verhofstadta i sprzeciwiamy się jej także teraz, zwłaszcza w kontekście zbliżającego się święta 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Podejmowanie działań w walce z jakimkolwiek ekstremizmem czy przemocą to wyłączna kompetencja państw członkowskich i na przykładzie chociażby Polski widać, iż nie ma przyzwolenia na wszelkie próby promowania faszyzmu czy komunizmu, co wielokrotnie podkreślał minister Brudziński.