8e zittingsperiode Sophia IN 'T VELD

Toespraken tijdens de plenaire vergadering en schriftelijke verklaringen met betrekking tot plenaire debatten. Artikel 204 en artikel 171, lid 11, van het Reglement

Een rapporteur wordt in de bevoegde parlementaire commissie benoemd om een verslag op te stellen over voorstellen van wetgevende of begrotingsaard, of andere kwesties. Bij het opstellen van hun verslag kunnen rapporteurs overleggen met relevante deskundigen en belanghebbenden. Zij zijn ook verantwoordelijk voor het opstellen van compromisamendementen en onderhandelingen met schaduwrapporteurs. Voor de verslagen die op het niveau van de commissie worden goedgekeurd, volgen een bespreking en stemming in de plenaire vergadering. Artikel 55 van het Reglement

De fracties wijzen voor elk verslag een schaduwrapporteur aan in de bevoegde commissie om de voortgang van het betrokken verslag te volgen en om met de rapporteur te onderhandelen over een compromistekst. Artikel 215 van het Reglement

Commissies kunnen een advies uitbrengen over een verslag van de bevoegde commissie, waarin zij de elementen behandelen die onder hun bevoegdheid vallen. De rapporteurs voor advies zijn ook verantwoordelijk voor het opstellen van compromisamendementen en onderhandelingen met de schaduwrapporteurs voor advies. Artikel 56, artikel 57, bijlage VI van het Reglement

Iedere fractie wijst voor een advies een schaduwrapporteur aan om de voortgang van het betrokken advies te volgen en om met de rapporteur te onderhandelen over een compromistekst. Artikel 215 van het Reglement

Ontwerpresoluties hebben betrekking op actuele onderwerpen, en worden ingediend op verzoek van een commissie, een fractie, of ten minste 5 % van de leden. Er wordt in de plenaire vergadering over gestemd. Artikel 132, artikel 136, artikel 139, artikel 144 van het Reglement

Vragen met verzoek om mondeling antwoord gevolgd door een debat, gericht aan de Europese Commissie, de Raad of de vicevoorzitter van de Commissie/hoge vertegenwoordiger van de Unie, kunnen door een commissie, een fractie of ten minste 5 % van de leden van het Parlement worden ingediend. Artikel 136 van het Reglement

Beperkte interpellaties met verzoek om schriftelijk antwoord, gericht aan de Europese Commissie, de Raad of de vicevoorzitter van de Commissie/hoge vertegenwoordiger van de Unie, kunnen door een commissie, een fractie of ten minste 5 % van de leden van het Parlement worden ingediend. Artikel 130 bis, bijlage III van het Reglement

Ieder lid kan een specifiek aantal vragen met verzoek om schriftelijk antwoord indienen bij de voorzitter van de Europese Raad, de Raad, de Commissie en de vicevoorzitter van de Commissie/hoge vertegenwoordiger van de Unie. Artikel 138, bijlage III van het Reglement

Ieder lid kan bij de ECB vragen met verzoek om schriftelijk antwoord indienen, alsook vragen over het gemeenschappelijk toezichtsmechanisme en het gemeenschappelijk afwikkelingsmechanisme. Deze vragen worden eerst bij de voorzitter van de bevoegde commissie ingediend. Artikel 140, artikel 141, bijlage III van het Reglement

Antwoorden op vragen met verzoek om schriftelijk antwoord aan de ECB, alsook op vragen over het gemeenschappelijk toezichtsmechanisme en het gemeenschappelijk afwikkelingsmechanisme. Artikel 140, artikel 141, bijlage III van het Reglement

Overeenkomstig artikel 143 van het Reglement van het Parlement kan elk individueel lid een ontwerpresolutie indienen over een onderwerp dat binnen het kader van de werkzaamheden van de EU valt. Deze ontwerpresoluties brengen het standpunt tot uiting van de individuele leden die ze hebben ingediend. Ontvankelijke ontwerpresoluties worden verwezen naar de bevoegde commissie, die besluit of al dan niet opvolging wordt gegeven aan de ontwerpresolutie en, zo ja, welke procedure moet worden gevolgd. Indien een commissie heeft besloten opvolging te geven aan een ontwerpresolutie, wordt nadere informatie verstrekt op deze pagina, onder de resolutie in kwestie. Artikel 143

**Dit instrument bestaat sinds 16 januari 2017 niet meer.** Een schriftelijke verklaring was een initiatief met betrekking tot een bepaalde EU-bevoegdheid, en kon door leden worden medeondertekend binnen een periode van drie maanden.