|
Brussel, 21.09.2001
|
|
|
Toespraak van de Voorzitter van het Europees Parlement Nicole Fontaine Buitengewone informele Europese Raad
|
|
 |
|
Mijnheer de Voorzitter van de Raad,
Dames en heren staatshoofden en regeringsleiders,
Mijnheer de voorzitter van de Commissie,
Mijnheer de Hoge Vertegenwoordiger voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid
Dames en heren ministers,
Ik dank u, mijnheer de eerste minister, fungerend Voorzitter van de Unie, dat u het Europees Parlement heeft betrokken bij deze buitengewone vergadering van de Europese Raad, die ik toejuich omdat ik zelf erg graag wilde dat deze gehouden werd.
Op dit moment zijn de blikken van de Europeanen maar ook van een groot deel van de wereld gericht op de Raad. Deze is van historisch belang, nu overal de vraag wordt gesteld hoe het beste de strijd kan worden aangebonden met het terrorisme, dat zich onlangs van zijn meest afgrijselijke kant heeft laten zien.
Afgelopen woensdag hier in Brussel heeft het Europees Parlement mij gevraagd in deze uitzonderlijke situatie drie zaken te beklemtonen in mijn boodschap aan u: solidariteit, vastberadenheid en doeltreffendheid.
Bewogen en bedroefd hebben wij allen uiting gegeven aan onze solidariteit met het Amerikaanse volk, bij het gedenken van de slachtoffers, onder wie vele Europeanen. Wij hebben met het Amerikaanse volk meegerouwd. Wij voelden ons persoonlijk geraakt, aangevallen in onze waarden, in onze vrijheid en recht op leven. En wij beseffen dat helaas ook de Europese Unie gevaar loopt. Ook hier bestaan haarden van terrorisme, en ook hier kan op elk moment dit soort grootschalige terreuraanslagen worden gepleegd.
Bij de tegenaanval die er moet komen hoopt het Europees Parlement vurig dat de vijftien lidstaten één lijn zullen trekken, niet alleen in hun principeverklaringen, wat voor de hand ligt en al gebeurd is, maar ook en vooral bij de keuze en inzet van middelen.
Het Parlement hoopt tevens dat de Verenigde Staten, met al het recht dat zij als eerste directe slachtoffer hebben om zich te verdedigen, alles zullen doen om een al te eenzijdige reactie, of een die als zodanig wordt gezien, te vermijden. De tegenaanval moet een weerspiegeling zijn van de zo breed mogelijke alliantie van alle staten die hun deelname hebben toegezegd, en ik constateer met belangstelling de laatste ontwikkelingen binnen de Amerikaanse regering, die in deze richting lijken te gaan.
Het Parlement heeft al enkele malen benadrukt dat we kost wat kost moeten vermijden dat islamitisch fundamentalisme en de gehele Islam op één hoop worden gegooid. De ambassadeurs van de Arabische Liga bij de Europese Unie zijn hier uiterst bevreesd voor, en hebben reeds dinsdag te kennen gegeven dat ze me wilden ontmoeten om uiting te geven aan hun ongerustheid. Ondanks alle eenduidige verklaringen die de hoogste politieke leiders in de lidstaten de afgelopen dagen hebben afgelegd blijft die vrees onverminderd bestaan.
Wij hebben in onze landen grote islamitische gemeenschappen, en belangrijke banden met de Arabische wereld. Deze moeilijke tijden moeten een reden zijn om deze banden te verstevigen, met name door het Euro-mediterrane overleg en meer in het algemeen de dialoog tussen Europa en de islamitische wereld te intensiveren. Het Europees Parlement is van plan hierin initiatieven te nemen.
Overigens weten we allemaal dat regionale conflicten die te lang in een impasse blijven steken een voedingsbodem vormen voor het terrorisme. Dat geldt ook voor het Midden-Oosten. Er moet een eind gemaakt worden aan de desastreuze spiraal van geweld. Ik wil hier onze bijzondere erkentelijkheid uitspreken voor de Hoge Vertegenwoordiger voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid, Javier Solana, het Belgische voorzitterschap en die ministers die constant in contact blijven met de Israëliërs en de Palestijnen. Dit engagement, en de redelijke instelling van de belangrijkste hoofdrolspelers geven ons nog een sprankje hoop. Ondanks de incidenten die zich nog steeds voordoen, is de spanning duidelijk verminderd, en ik hoop dat de Israëlische premier zijn voorwaarden voor een ontmoeting tussen Simon Peres en Yasser Arafat laat vallen. Er is geen enkele vooruitgang mogelijk in het Midden-Oosten als de dialoog niet wordt hervat. En als de vrede onhaalbaar mocht blijken, wordt de hele wereld bedreigd door het voortduren van dit conflict.
Ik ben ervan overtuigd dat uw vergadering van vandaag zal bijdragen aan het vinden van de meest doeltreffende middelen die de Europese Unie zich moet verschaffen om zij aan zij het terrorisme te bestrijden. Binnen de Europese Unie is uiting gegeven aan deze solidariteit jegens alle democratische krachten in Spanje die het terrorisme van de ETA bestrijden. In diezelfde geest hebben we enkele maanden geleden in Straatsburg commandant Massoud ontvangen, die vocht tegen de Taliban in Afghanistan.
Het gaat hier om een politieke stap vooruit die het Europees Parlement al lange tijd vurig wenst. Het zit hier op dezelfde lijn als de Commissie, die woensdag voorstellen heeft gepresenteerd, waarvan vele gebaseerd zijn op oude en recente aanbevelingen van het Parlement.
Ja! We moeten een Europees arrestatiebevel hebben, en een Europese procureur. Ja! Eurojust moet zo snel mogelijk operationeel worden. Ja! Europol moet een belangrijkere coördinatietaak krijgen. Ja! De samenwerking van justitie en politie moet onder de Europese Unie vallen. Ja! De bestrijding van de georganiseerde misdaad in al zijn aspecten moet op EG-niveau worden aangepakt, en vooral de bestrijding van financiële criminaliteit en de wapenhandel.
Het Parlement verzoekt u vanavond aan al deze directe maatregelen een beslissende politieke impuls te geven. Dit wordt vergemakkelijkt door het politieke akkoord dat de Raad gisterenavond heeft bereikt, mits de obstakels voor de harmonisatie van het strafrecht, waarin toch voorzien is in het Verdrag van Amsterdam, vóór december definitief worden opgeheven. De Europeanen willen deze maatregelen. Zij zijn nodig om hen gerust te stellen, en zij maken deel uit van de ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid die de Europese Raad in Tampere besloten heeft tot stand te brengen.
Maar er kan geen werkelijke doeltreffendheid zijn als er geen verandering komt in gedrag en mentaliteit. Er moet een perfecte samenwerking komen tussen alle instanties die belast zijn met de veiligheid. Tegenover de onmetelijke gevaren die we nu op brute wijze hebben leren kennen bestaat een alomvattende beveiliging of helemaal niets. Alleen als de Europese Unie zelf het voorbeeld geeft aan alle lidstaten kan zij doeltreffend optreden ten overstaan van haar internationale partners.
De economische effecten van de aanslagen van vorige week zullen zeker al uw aandacht hebben. Hele delen van de economie kunnen hierdoor getroffen worden, met ernstige gevolgen voor de werkgelegenheid. Op het moment dat de euro zijn intree doet in het dagelijkse leven van meer dan 300 miljoen Europeanen, moet de nauwe samenwerking die geboden is voor de veiligheid ook gelden voor de economie. Er is een Europese reactie nodig, en geen vijftien nationale reacties.
De dramatische gebeurtenissen dwingen de Europese Unie onmiddellijk te reageren. De nieuwe problemen die moeten worden opgelost, vragen om een grote sprong voorwaarts in het eenmakingsproces. De algemene discussie over de toekomst van Europa, ter voorbereiding van de door u in Nice geplande termijn in 2004, is hierdoor des te belangrijker geworden.
Dames en heren staatshoofden en regeringsleiders, u kunt erop vertrouwen dat het Europees Parlement achter u staat bij de beslissende maatregelen die u moet nemen tegen de bedreiging die Europa het hoofd moet bieden en overwinnen.
|
|
|
|
|
|
EN FR