SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych, (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych, (UE) nr 251/2014 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów sektora wina, (UE) nr 228/2013 ustanawiające szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej i (UE) nr 229/2013 ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-1)  dodaje się motyw w brzmieniu:

„25a)  Pomoc w ramach programów dla szkół przydzielana na dystrybucję produktów powinna w miarę możliwości przyczyniać się do promowania produktów z krótkiego łańcucha dostaw”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-1a)  dodaje się motyw w brzmieniu:

„(127a)  Pisemne umowy w sektorze mleka i przetworów mlecznych, które mogą być obowiązkowe w niektórych państwach członkowskich lub których w każdym razie mają prawo domagać się producenci, organizacje producentów lub zrzeszenia organizacji producentów, powinny między innymi określać cenę do zapłaty za dostawę, która idealnie powinna pokrywać koszty produkcji oraz która może być obliczana na podstawie łatwo dostępnych i zrozumiałych wskaźników kosztów produkcji i wskaźników rynkowych ustalanych przez państwa członkowskie zgodnie z obiektywnymi kryteriami i na podstawie badań dotyczących produkcji i łańcucha żywnościowego”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-1b)  dodaje się motyw w brzmieniu:

„(139a)  Pisemne umowy, które mogą być obowiązkowe w niektórych państwach członkowskich lub których w każdym razie mają prawo domagać się producenci, organizacje producentów lub zrzeszenia organizacji producentów, powinny między innymi określać cenę do zapłaty za dostawę, która idealnie powinna pokrywać koszty produkcji oraz która może zostać obliczona na podstawie łatwo dostępnych i zrozumiałych wskaźników kosztów produkcji i kosztów rynkowych ustalanych przez państwa członkowskie zgodnie z obiektywnymi kryteriami i na podstawie aktualnych badań dotyczących produkcji i łańcucha żywnościowego”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

-1c)  art. 1 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 1

„Artykuł 1

Zakres stosowania

Zakres stosowania

1.  Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólną organizację rynków produktów rolnych, rozumianych jako wszystkie produkty wymienione w załączniku I do Traktatów, z wyjątkiem produktów rybołówstwa i akwakultury określonych w unijnych aktach ustawodawczych dotyczących wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury.

1.  Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólną organizację rynków produktów rolnych, rozumianych jako wszystkie produkty wymienione w załączniku I do Traktatów, z wyjątkiem produktów rybołówstwa i akwakultury określonych w unijnych aktach ustawodawczych dotyczących wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury. Niniejsze rozporządzenie określa powszechne normy, zasady dotyczące przejrzystości działania rynków i narzędzia zarządzania kryzysowego umożliwiające organom publicznym, a przede wszystkim Komisji, zagwarantowanie nadzoru nad rynkami rolnymi, a także zarządzania nimi i ich regulacji.

2.  Produkty rolne określone w ust. 1, dzieli się na następujące sektory wymienione w odpowiednich częściach załącznika I:

2.  Produkty rolne określone w ust. 1, dzieli się na następujące sektory wymienione w odpowiednich częściach załącznika I:

a) zboża, część I;

a) zboża, część I;

b) ryż, część II;

b) ryż, część II;

c) cukier, część III;

c) cukier, burak cukrowy i trzcina cukrowa, część III;

d) susz paszowy, część IV;

d) susz paszowy, część IV;

e) nasiona, część V;

e) nasiona, część V;

f) chmiel, część VI;

f) chmiel, część VI;

g) oliwa z oliwek i oliwki stołowe, część VII;

g) oliwa z oliwek i oliwki stołowe, część VII;

h) len i konopie, część VIII;

h) len i konopie, część VIII;

i) owoce i warzywa, część IX;

i) owoce i warzywa, część IX;

j) produkty z przetworzonych owoców i warzyw, część X;

j) produkty z przetworzonych owoców i warzyw, część X;

k) banany, część XI;

k) banany, część XI;

l) wina, część XII;

l) wina, część XII;

m) drzewa i inne rośliny żywe, bulwy, korzenie i tym podobne, kwiaty cięte i liście ozdobne, część XIII;

m) drzewa i inne rośliny żywe, bulwy, korzenie i tym podobne, kwiaty cięte i liście ozdobne, część XIII;

n) tytoń, część XIV;

n) tytoń, część XIV;

o) wołowina i cielęcina, część XV;

o) wołowina i cielęcina, część XV;

p) mleko i przetwory mleczne, część XVI;

p) mleko i przetwory mleczne, część XVI;

q) wieprzowina, część XVII;

q) wieprzowina, część XVII;

r) baranina i kozina, część XVIII;

r) baranina i kozina, część XVIII;

s) jaja, część XIX;

s) jaja, część XIX;

t) mięso drobiowe, część XX;

t) mięso drobiowe, część XX;

u) alkohol etylowy pochodzenia rolniczego, część XXI;

u) alkohol etylowy pochodzenia rolniczego, część XXI;

v) produkty pszczele, część XXII;

v) produkty pszczele, część XXII;

w) jedwabniki, część XXIII;

w) jedwabniki, część XXIII;

x) pozostałe produkty, część XXIV.

x) pozostałe produkty, część XXIV. ”

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

-1d)   Dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 1a

Cele szczegółowe

Z zastrzeżeniem stosowania celów ogólnych i szczegółowych określonych w art. 5 i 6 rozporządzenia (UE) .../... [plan strategiczny WPR] oraz zgodnie z art. 39 TFUE wspólna organizacja rynków produktów rolnych, o której mowa w art. 1, przyczynia się do osiągnięcia następujących celów szczegółowych:

a) uczestnictwo w stabilizacji rynków rolnych i poprawa ich przejrzystości;

b) promowanie właściwego funkcjonowania łańcucha dostaw produktów rolno-spożywczych i zapewnianie producentom rolnym godziwych dochodów;

c) poprawa pozycji producentów w łańcuchu wartości i promowanie koncentracji podaży produktów rolnych;

d) przyczynianie się do poprawy warunków ekonomicznych produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rolnych oraz poprawa jakości europejskiej produkcji rolnej”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

-1e)  art. 2 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

„Artykuł 2

Przepisy ogólne wspólnej polityki rolnej (WPR)

Przepisy ogólne wspólnej polityki rolnej (WPR)

Do środków określonych w niniejszym rozporządzeniu zastosowanie ma rozporządzenie (UE) nr 1306/2013 oraz przepisy przyjęte na jego podstawie.

Do środków określonych w niniejszym rozporządzeniu zastosowanie ma rozporządzenie (UE) […/…] [rozporządzenie horyzontalne] oraz przepisy przyjęte na jego podstawie”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 227 aktów delegowanych zmieniających definicje dotyczące sektorów określonych w załączniku II w zakresie niezbędnym do aktualizacji tych definicji w świetle rozwoju rynku.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 227 aktów delegowanych zmieniających w celu zaktualizowania, w świetle rozwoju rynku, definicji dotyczących sektorów określonych w załączniku II bez tworzenia nowych definicji.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3)  skreśla się art. 6;

skreśla się

Tekst obowiązujący

Poprawka

3a)  art. 6 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 6

„Artykuł 6

Lata gospodarcze

Lata gospodarcze

Ustanawia się następujące lata gospodarcze:

Ustanawia się następujące lata gospodarcze:

a) od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku w przypadku sektorów: owoców i warzyw, produktów z przetworzonych owoców i warzyw oraz bananów;

a) od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku w przypadku sektorów: owoców i warzyw, produktów z przetworzonych owoców i warzyw oraz bananów;

b) od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku w przypadku sektora suszu paszowego oraz sektora jedwabników;

b) od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku w przypadku sektora suszu paszowego oraz sektora jedwabników;

c) od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca następnego roku w przypadku:

c) od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca następnego roku w przypadku:

(i) sektora zbóż;

(i) sektora zbóż;

(ii) sektora nasion;

(ii) sektora nasion;

(iii) sektora oliwy z oliwek i oliwek stołowych;

(iii) sektora lnu i konopi;

(iv) sektora lnu i konopi;

(iv) sektora mleka i przetworów mlecznych;

v) sektora mleka i przetworów mlecznych;

d) od dnia 1 sierpnia do dnia 31 lipca następnego roku w przypadku sektora wina;

d) od dnia 1 sierpnia do dnia 31 lipca następnego roku w przypadku sektora wina;

e) od dnia 1 września do dnia 31 sierpnia następnego roku w przypadku sektora ryżu;

e) od dnia 1 września do dnia 31 sierpnia następnego roku w przypadku sektorów ryżu i oliwek stołowych;

f) od dnia 1 października do dnia 30 września następnego roku w przypadku sektora cukru.

f) od dnia 1 października do dnia 30 września następnego roku w przypadku sektorów cukru i oliwy z oliwek”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

3b)  art. 11 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 11

„Artykuł 11

Produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej

Produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej

Interwencję publiczną stosuje się w odniesieniu do następujących produktów zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszej sekcji oraz wszelkimi dodatkowymi wymogami i warunkami, które mogą zostać określone przez Komisję, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 19 i aktów wykonawczych zgodnie z art. 20:

Interwencję publiczną stosuje się w odniesieniu do następujących produktów zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszej sekcji oraz wszelkimi dodatkowymi wymogami i warunkami, które mogą zostać określone przez Komisję, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 19 i aktów wykonawczych zgodnie z art. 20:

a) pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, jęczmienia i kukurydzy;

a) pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, jęczmienia i kukurydzy;

b) ryżu niełuskanego;

b) ryżu niełuskanego;

c) świeżej lub schłodzonej wołowiny i cielęciny objętych kodami CN 0201 10 00 oraz od 0201 20 20 do 0201 20 50;

c) świeżej lub schłodzonej wołowiny i cielęciny objętych kodami CN 0201 10 00 oraz od 0201 20 20 do 0201 20 50;

d) masła wyprodukowanego bezpośrednio i wyłącznie z pasteryzowanej śmietanki uzyskanej bezpośrednio i wyłącznie z mleka krowiego w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości tłuszczu mlecznego w masie wynoszącej 82 % i maksymalnej zawartości wody w masie wynoszącej 16 %;

d) masła wyprodukowanego bezpośrednio i wyłącznie z pasteryzowanej śmietanki uzyskanej bezpośrednio i wyłącznie z mleka krowiego w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości tłuszczu mlecznego w masie wynoszącej 82 % i maksymalnej zawartości wody w masie wynoszącej 16 %;

e) odtłuszczonego mleka w proszku najwyższej jakości wytworzonego z mleka krowiego metodą rozpyłową w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości białka wynoszącej 34,0 % w odtłuszczonej masie suchej;

e) odtłuszczonego mleka w proszku najwyższej jakości wytworzonego z mleka krowiego metodą rozpyłową w zatwierdzonym przedsiębiorstwie w Unii, o minimalnej zawartości białka wynoszącej 34,0 % w odtłuszczonej masie suchej;

ea) cukru białego;

eb) mięsa baraniego objętego kodami CN 0104 10 30 lub 0204;

ec) świeżego, schłodzonego lub mrożonego mięsa wieprzowego objętego kodem CN 0203;

ed) świeżego, schłodzonego lub mrożonego mięsa drobiowego objętego kodem CN 0207”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

3c)  art. 12 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 12

„Artykuł 12

Okresy interwencji publicznej

Okresy interwencji publicznej

Interwencja publiczna jest dostępna:

Interwencja publiczna jest dostępna przez cały rok w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 11”.

a) w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, jęczmienia i kukurydzy — od dnia 1 listopada do dnia 31 maja;

b) w odniesieniu do ryżu niełuskanego — od dnia 1 kwietnia do dnia 31 lipca;

c) w odniesieniu do wołowiny i cielęciny — przez cały rok;

d) 51, w odniesieniu do masła i odtłuszczonego mleka w proszku — od dnia 1 marca do dnia 30 września.

Tekst obowiązujący

Poprawka

3d)  art. 13 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 13

„Artykuł 13

Otwieranie i zamykanie interwencji publicznej

Otwieranie i zamykanie interwencji publicznej

1.  W okresach, o których mowa w art. 12, interwencja publiczna:

1.  W okresach, o których mowa w art. 12, interwencja publiczna:

a) jest otwarta dla pszenicy zwyczajnej, masła i odtłuszczonego mleka w proszku;

a) jest otwarta dla masła i odtłuszczonego mleka w proszku;

b) może zostać otwarta przez Komisję – w drodze aktów wykonawczych – dla pszenicy durum, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego (w tym szczególnych odmian lub rodzajów ryżu niełuskanego), jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2;

b) może zostać otwarta przez Komisję – w drodze aktów wykonawczych – dla pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum, jęczmienia, kukurydzy i ryżu niełuskanego (w tym szczególnych odmian lub rodzajów ryżu niełuskanego), cukru białego, mięsa baraniego, mięsa wieprzowego lub mięsa drobiowego, jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2;

c) może zostać otwarta przez Komisję dla wołowiny i cielęciny – w drodze aktów wykonawczych przyjętych bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 229 ust. 2 lub 3 – jeżeli w reprezentatywnym okresie, ustalonym na podstawie art. 20 akapit pierwszy lit. c), średnia cena rynkowa w danym państwie członkowskim lub w danym regionie państwa członkowskiego, notowana na podstawie unijnej skali klasyfikacji tusz bydła, o której mowa w załączniku IV część A, jest niższa niż 85 % progu referencyjnego określonego w art. 7 ust. 1 lit. d).

c) może zostać otwarta przez Komisję dla wołowiny i cielęciny – w drodze aktów wykonawczych przyjętych bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 229 ust. 2 lub 3 – jeżeli w reprezentatywnym okresie, ustalonym na podstawie art. 20 akapit pierwszy lit. c), średnia cena rynkowa w danym państwie członkowskim lub w danym regionie państwa członkowskiego, notowana na podstawie unijnej skali klasyfikacji tusz bydła, o której mowa w załączniku IV część A, jest niższa niż 85 % progu referencyjnego określonego w art. 7 ust. 1 lit. d).

2.  Komisja przyjmuje akty wykonawcze zamykające interwencję publiczną w sektorze wołowiny i cielęciny, jeżeli w reprezentatywnym okresie ustalonym na podstawie art. 20 akapit pierwszy lit. c) nie są już spełnione warunki określone w ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się bez stosowania procedury, o której mowa w art. 229 ust. 2 lub 3.

2.  Komisja przyjmuje akty wykonawcze zamykające interwencję publiczną w sektorze wołowiny i cielęciny, jeżeli w reprezentatywnym okresie ustalonym na podstawie art. 20 akapit pierwszy lit. c) nie są już spełnione warunki określone w ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się bez stosowania procedury, o której mowa w art. 229 ust. 2 lub 3”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

3e)  art. 14 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 14

„Artykuł 14

Zakup po ustalonej cenie lub w ramach przetargu

Zakup po ustalonej cenie lub w ramach przetargu

W przypadku otwarcia interwencji publicznej na podstawie art. 13 ust. 1 środki dotyczące ustalania cen zakupu produktów, o których mowa w art. 11, oraz, w stosownych przypadkach, środki dotyczące ograniczeń ilościowych, gdy zakup dokonywany jest po ustalonej cenie, są przyjmowane przez Radę zgodnie z art. 43 ust. 3 TFUE.

W przypadku otwarcia interwencji publicznej na podstawie art. 13 ust. 1 zasady dotyczące ustalania cen zakupu produktów, o których mowa w art. 11, są przyjmowane przez Radę zgodnie z art. 43 ust. 3 TFUE”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

3f)  w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

1.  Cena interwencyjna oznacza:

„1.  Cena interwencyjna oznacza maksymalną cenę, za jaką produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej mogą zostać zakupione w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej”.

a) cenę zakupu produktów w ramach interwencji publicznej, w przypadku gdy zakup dokonywany jest po ustalonych cenach, lub

b) maksymalną cenę, za jaką produkty kwalifikujące się do interwencji publicznej mogą zostać zakupione w przypadku zakupu w drodze procedury przetargowej.

Tekst obowiązujący

Poprawka

3g)  w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

2.  Środki dotyczące ustalania poziomu cen interwencyjnych, w tym kwoty podwyżek i obniżek, są przyjmowane przez Radę zgodnie z art. 43 ust. 3 TFUE.

„2.  Zasady dotyczące ustalania poziomu cen interwencyjnych, w tym kwoty podwyżek i obniżek, są przyjmowane przez Radę zgodnie z art. 43 ust. 3 TFUE”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3h)  w art. 16 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3a.  Państwa członkowskie przekazują Komisji dane identyfikacyjne przedsiębiorstw korzystających z interwencji publicznej oraz przedsiębiorstw skupujących publiczne zapasy interwencyjne, aby Komisja mogła wywiązać się z obowiązków określonych ust. 1 i 3”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

3i)  w art. 17 ust. 1 lit. b) wprowadza się następujące zmiany:

b) oliwy z oliwek;

„b) oliwy z oliwek i oliwek stołowych”;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3j)  w art. 17 ust. 1 dodaje się literę w brzmieniu:

„(ia) ryżu”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(ii)  w ust. 2 akapit trzeci skreśla się ostatnie zdanie;

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(iii)  ust. 4 otrzymuje brzmienie:

(iii)  w ust. 4 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

Tekst obowiązujący

Poprawka

4a)  art. 61 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 61

„Artykuł 61

Czas trwania

Czas trwania

„System zezwoleń na nasadzenia winorośli ustanowiony w niniejszym rozdziale stosuje się od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2030 r.; Komisja przeprowadzi przegląd śródokresowy w celu ewaluacji funkcjonowania systemu oraz, w stosownych przypadkach, przedstawi wnioski.

System zezwoleń na nasadzenia winorośli ustanowiony w niniejszym rozdziale stosuje się od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2050 r.; Komisja przeprowadza przegląd co dziesięć lat, po raz pierwszy w dniu 1 stycznia 2023 r., w celu dokonania oceny funkcjonowania systemu oraz, w stosownych przypadkach, przedstawia wnioski, aby poprawić jego skuteczność”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

4b)  art. 62 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

4.  Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do nasadzeń lub ponownych nasadzeń na obszarach przeznaczonych do celów doświadczalnych lub na szkółki szczepów, ani do obszarów, z których wino lub jego produkty przeznaczone są wyłącznie do spożycia w gospodarstwie domowym plantatora, ani do obszarów przeznaczonych do nowego nasadzenia dokonywanego w ramach działań związanych z obowiązkowym zakupem, prowadzonym w interesie publicznym, na mocy prawa krajowego.

„4.  Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do nasadzeń lub ponownych nasadzeń na obszarach przeznaczonych do celów doświadczalnych lub na szkółki szczepów, do nasadzeń lub ponownych nasadzeń na obszarach, z których produkty sektora wina są przeznaczone wyłącznie do produkcji soku winogronowego, ani do obszarów, z których wino lub jego produkty przeznaczone są wyłącznie do spożycia w gospodarstwie domowym plantatora, ani do obszarów przeznaczonych do nowego nasadzenia dokonywanego w ramach działań związanych z obowiązkowym zakupem, prowadzonym w interesie publicznym, na mocy prawa krajowego”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5)  art. 63 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

skreśla się

„1.  Państwa członkowskie corocznie udzielają zezwoleń na nowe nasadzenia odpowiadające:

a)  1 % całkowitej powierzchni upraw winorośli na ich terytorium mierzonej w dniu 31 lipca roku poprzedzającego; lub

b)  1 % obszaru obejmującego powierzchnię upraw winorośli na ich terytorium mierzoną w dniu 31 lipca 2015 r. oraz powierzchnię objętą prawami do sadzenia przyznanymi na ich terytorium producentom zgodnie z art. 85h, art. 85i lub art. 85k rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 i udostępnionymi w celu przekształcenia na zezwolenia w dniu 1 stycznia 2016 r., o których mowa w art. 68 niniejszego rozporządzenia.; ”

Tekst obowiązujący

Poprawka

5a)  art. 63 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 63

„Artykuł 63

Mechanizm zabezpieczenia dotyczący nowych nasadzeń

Mechanizm zabezpieczenia dotyczący nowych nasadzeń

1.  Państwa członkowskie corocznie udzielają zezwoleń na nowe nasadzenia odpowiadające 1 % całkowitej powierzchni upraw winorośli na ich terytorium mierzonej w dniu 31 lipca roku poprzedzającego.

1.  Państwa członkowskie corocznie udzielają zezwoleń na nowe nasadzenia odpowiadające albo:

a) 1 % całkowitej powierzchni upraw winorośli na ich terytorium mierzonej w dniu 31 lipca roku poprzedzającego lub

b) 1 % obszaru obejmującego powierzchnię upraw winorośli na ich terytorium mierzoną w dniu 31 lipca 2015 r. oraz powierzchnię objętą prawami do sadzenia przyznanymi na ich terytorium producentom zgodnie z art. 85h, art. 85i lub art. 85k rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 i udostępnionymi w celu przekształcenia na zezwolenia w dniu 1 stycznia 2016 r. zgodnie z przepisami art. 68 niniejszego rozporządzenia.

2.  Państwa członkowskie mogą:

2.  Państwa członkowskie mogą:

a) zastosować na poziomie krajowym odsetek niższy od odsetka określonego w ust. 1;

a) zastosować na poziomie krajowym odsetek niższy od odsetka określonego w ust. 1;

b) ograniczyć udzielanie zezwoleń na poziomie regionalnym, dla konkretnych obszarów kwalifikujących się ze względu na produkcję win o chronionej nazwie pochodzenia, produkcję win o chronionym oznaczeniu geograficznym lub obszarów, na których produkuje się wino bez oznaczenia geograficznego.

b) ograniczyć udzielanie zezwoleń na poziomie regionalnym, dla konkretnych obszarów kwalifikujących się ze względu na produkcję win o chronionej nazwie pochodzenia, produkcję win o chronionym oznaczeniu geograficznym lub obszarów, na których produkuje się wino bez oznaczenia geograficznego; zezwolenia te powinny być wykorzystywane w tych regionach.

3.  Każde z ograniczeń, o których mowa w ust. 2, musi przyczyniać się do uporządkowanego wzrostu nasadzeń winorośli, być ustalane w wysokości przekraczającej 0 % wzrostu i uzasadnione przez co najmniej jedną z następujących szczegółowych przyczyn:

3.  Każde z ograniczeń, o których mowa w ust. 2, musi przyczyniać się do uporządkowanego wzrostu nasadzeń winorośli, być ustalane w wysokości przekraczającej 0 % wzrostu i uzasadnione przez co najmniej jedną z następujących szczegółowych przyczyn:

a) potrzebą uniknięcia dobrze udokumentowanego ryzyka nadmiernej podaży produktów sektora wina w stosunku do perspektyw rynkowych dla tych produktów, bez przekraczania wielkości koniecznej do zaspokojenia tej potrzeby;

a) potrzebą uniknięcia dobrze udokumentowanego ryzyka nadmiernej podaży produktów sektora wina w stosunku do perspektyw rynkowych dla tych produktów, bez przekraczania wielkości koniecznej do zaspokojenia tej potrzeby;

b) potrzebą uniknięcia dobrze udokumentowanego ryzyka znacznej dewaluacji konkretnych chronionych nazw pochodzenia lub chronionych oznaczeń geograficznych.

b) potrzebą uniknięcia dobrze udokumentowanego ryzyka dewaluacji konkretnych chronionych nazw pochodzenia lub chronionych oznaczeń geograficznych;

ba) chęcią przyczynienia się do rozwoju danych produktów przy jednoczesnym utrzymaniu ich jakości.

3a.  Państwa członkowskie mogą podjąć wszelkie niezbędne środki regulacyjne, aby zapobiec obchodzeniu przez podmioty gospodarcze środków ograniczających podjętych na mocy ust. 2 i 3.

4.  Państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej wszelkie decyzje przyjęte zgodnie z ust. 2; powinny one zostać należycie uzasadnione. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o tych decyzjach, podając ich uzasadnienie.

4.  Państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej wszelkie decyzje przyjęte zgodnie z ust. 2; powinny one zostać należycie uzasadnione. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o tych decyzjach, podając ich uzasadnienie.

4a.  Państwa członkowskie mogą wydawać zezwolenia przekraczające limity przewidziane w niniejszym artykule dla nasadzeń przeznaczonych do ochrony zasobów genetycznych winorośli”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

5b)  art. 64 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 64

„Artykuł 64

Udzielanie zezwoleń na nowe nasadzenia

Udzielanie zezwoleń na nowe nasadzenia

1.  Jeżeli cały obszar, którego dotyczą kwalifikujące się wnioski o zezwolenie w danym roku, nie przekracza obszaru udostępnionego przez dane państwo członkowskie, przyjmuje się wszystkie takie wnioski.

1.  Jeżeli cały obszar, którego dotyczą kwalifikujące się wnioski o zezwolenie w danym roku, nie przekracza obszaru udostępnionego przez dane państwo członkowskie, przyjmuje się wszystkie takie wnioski.

Do celów niniejszego artykułu państwa członkowskie mogą stosować jako kryteria kwalifikowalności jedno lub większą liczbę następujących obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów:

Do celów niniejszego artykułu państwa członkowskie mogą, na szczeblu krajowym lub regionalnym, stosować jako kryteria kwalifikowalności jedno lub większą liczbę następujących obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów:

a) wnioskodawca posiada obszar upraw nie mniejszy niż obszar, w odniesieniu do którego składa wniosek o zezwolenie;

a) wnioskodawca posiada obszar upraw nie mniejszy niż obszar, w odniesieniu do którego składa wniosek o zezwolenie;

b) wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności i kompetencje;

b) wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności i kompetencje;

c) wniosek nie pociąga za sobą ryzyka osłabienia reputacji odnośnej chronionej nazwy pochodzenia, co stanowi domniemanie, chyba że organy publiczne dowiodą występowania takiego ryzyka;

c) wniosek nie pociąga za sobą ryzyka osłabienia reputacji odnośnej chronionej nazwy pochodzenia, co stanowi domniemanie, chyba że organy publiczne dowiodą występowania takiego ryzyka;

ca) wnioskodawca nie posiada nasadzeń winoroślą dokonanych bez zezwolenia, o których mowa w art. 71 niniejszego rozporządzenia, lub bez prawa do sadzenia, o którym mowa w art. 85a i 85b rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

ca) wnioskodawca nie posiada nasadzeń winoroślą dokonanych bez zezwolenia, o których mowa w art. 71 niniejszego rozporządzenia, lub bez prawa do sadzenia, o którym mowa w art. 85a i 85b rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

d) w należycie uzasadnionych przypadkach, jedno lub większą liczbę kryteriów, o których mowa w ust. 2, o ile są one stosowane w sposób obiektywny i niedyskryminacyjny.

d) w należycie uzasadnionych przypadkach, jedno lub większą liczbę kryteriów, o których mowa w ust. 2, o ile są one stosowane w sposób obiektywny i niedyskryminacyjny.

2.  Jeżeli w danym roku cały obszar, którego dotyczą kwalifikujące się wnioski, o których mowa w ust. 1, przekracza obszar udostępniony przez dane państwo członkowskie, zezwoleń udziela się zgodnie z proporcjonalnym rozdziałem hektarów wśród wszystkich wnioskodawców na podstawie wielkości obszaru, w odniesieniu do którego złożyli oni wniosek o zezwolenie. Takie udzielenie zezwolenia może wiązać się z określeniem minimalnego lub maksymalnego obszaru dla poszczególnych wnioskodawców, jak również w całości albo w części może być oparte na jednym lub większej liczbie następujących obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów pierwszeństwa:

2.  Jeżeli w danym roku cały obszar, którego dotyczą kwalifikujące się wnioski, o których mowa w ust. 1, przekracza obszar udostępniony przez dane państwo członkowskie, zezwoleń udziela się zgodnie z proporcjonalnym rozdziałem hektarów wśród wszystkich wnioskodawców na podstawie wielkości obszaru, w odniesieniu do którego złożyli oni wniosek o zezwolenie. Takie udzielenie zezwolenia może wiązać się z określeniem minimalnego lub maksymalnego obszaru dla poszczególnych wnioskodawców, jak również w całości albo w części może być oparte na jednym lub większej liczbie następujących obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów pierwszeństwa:

a) producenci, którzy rozpoczynają uprawę winorośli po raz pierwszy i którzy prowadzą gospodarstwo rolne (nowi uczestnicy rynku);

a) producenci, którzy rozpoczynają uprawę winorośli po raz pierwszy i którzy prowadzą gospodarstwo rolne (nowi uczestnicy rynku);

b) obszary, na których winnice przyczyniają się do ochrony środowiska;

b) obszary, na których winnice przyczyniają się do ochrony środowiska lub do ochrony zasobów genetycznych winorośli;

c) obszary przeznaczone do nowego nasadzania, które będzie prowadzone w ramach projektów związanych z konsolidacją gruntów;

c) obszary przeznaczone do nowego nasadzania, które będzie prowadzone w ramach projektów związanych z konsolidacją gruntów;

d) obszary z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami;

d) obszary z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami;

e) zrównoważoność projektów dotyczących rozwoju lub ponownego sadzenia na podstawie oceny ekonomicznej;

e) zrównoważoność projektów dotyczących rozwoju lub ponownego sadzenia na podstawie oceny ekonomicznej;

f) obszary przeznaczone do nowego nasadzania, które przyczyniają się do zwiększania konkurencyjności na poziomie gospodarstwa i regionu;

f) obszary przeznaczone do nowego nasadzania, które przyczyniają się do zwiększania konkurencyjności gospodarstwa na poziomie regionalnym, krajowym i międzynarodowym;

g) projekty oferujące możliwość poprawy jakości produktów z oznaczeniami geograficznymi;

g) projekty oferujące możliwość poprawy jakości produktów z oznaczeniami geograficznymi;

h) obszary przeznaczone do nowego nasadzania w ramach zwiększania rozmiarów małych i średnich przedsiębiorstw.

h) obszary przeznaczone do nowego nasadzania w ramach zwiększania rozmiarów małych i średnich przedsiębiorstw.

2a.  Jeżeli państwo członkowskie postanowi zastosować jedno lub większą liczbę kryteriów, o których mowa w ust. 2, może dodać jeszcze jeden warunek, zgodnie z którym wnioskodawca musi być osobą fizyczną w wieku nieprzekraczającym 40 lat w roku składania wniosku.

2a.  Jeżeli państwo członkowskie postanowi zastosować jedno lub większą liczbę kryteriów, o których mowa w ust. 2, może dodać jeszcze jeden warunek, zgodnie z którym wnioskodawca musi być osobą fizyczną w wieku nieprzekraczającym 40 lat w roku składania wniosku.

2b.  Państwa członkowskie mogą podjąć wszelkie niezbędne środki regulacyjne, aby zapobiec obchodzeniu przez podmioty gospodarcze restrykcyjnych kryteriów, które mają zastosowanie zgodnie z ust. 1, 2 i 2a.

3.  Państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej stosowane przez siebie kryteria, o których mowa w ust. 1, 2 i 2a, oraz niezwłocznie powiadamiają o nich Komisję.

3.  Państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej stosowane przez siebie kryteria, o których mowa w ust. 1, 2 i 2a, oraz niezwłocznie powiadamiają o nich Komisję.

3a.  W przypadku ograniczenia wynikającego z art. 63 ust. 2 lit. b) na szczeblu regionalnym mogą być stosowane kryteria pierwszeństwa i kwalifikowalności, które zostaną uznane za zgodne z art. 64.”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5c)  w art. 65 po akapicie pierwszym dodaje się akapit w brzmieniu:

W sytuacji gdy państwo członkowskie stosuje art. 63 ust. 2, wszczyna ono oficjalną procedurę wstępną, która umożliwia mu uwzględnienie opinii reprezentatywnych organizacji branżowych uznanych na szczeblu regionalnym zgodnie z ustawodawstwem tego państwa członkowskiego.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5d)  w art. 69 dodaje się literę w brzmieniu:

ea) kryteriów ochrony zasobów genetycznych winorośli.

Tekst obowiązujący

Poprawka

5e)  art. 73 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 73

„Artykuł 73

Zakres stosowania

Zakres stosowania

Bez uszczerbku dla innych przepisów stosowanych do produktów rolnych, jak również bez uszczerbku dla przepisów przyjętych w sektorze weterynaryjnym, fitosanitarnym i spożywczym w celu zapewnienia, aby produkty spełniały normy higieniczne i zdrowotne, oraz w celu ochrony zdrowia zwierząt, roślin i ludzi, w niniejszej sekcji ustanawia się przepisy dotyczące norm handlowych.

Bez uszczerbku dla innych przepisów stosowanych do produktów rolnych, jak również bez uszczerbku dla przepisów przyjętych w sektorze weterynaryjnym, fitosanitarnym i spożywczym w celu zapewnienia, aby produkty spełniały normy higieniczne i zdrowotne, oraz w celu ochrony zdrowia zwierząt, roślin i ludzi, jak również w celu zapewnienia producentom unijnym i producentom z państw trzecich równych warunków konkurencji, w niniejszej sekcji ustanawia się przepisy dotyczące norm handlowych.

Tekst obowiązujący

Poprawka

5f)  art. 75 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 75

„Artykuł 75

Ustanawianie i treść

Ustanawianie i treść

1.  Normy handlowe mogą mieć zastosowanie do jednego lub większej liczby następujących sektorów i produktów:

1.  Normy handlowe mogą mieć zastosowanie do jednego lub większej liczby następujących sektorów i produktów:

a) oliwa z oliwek i oliwki stołowe;

a) oliwa z oliwek i oliwki stołowe;

b) owoców i warzyw;

b) owoców i warzyw;

c) przetworzone produkty z owoców i warzyw;

c) przetworzone produkty z owoców i warzyw;

d) banany;

d) banany;

e) żywe rośliny;

e) żywe rośliny;

f) jaj;

f) jaj;

g) mięsa drobiowego;

g) mięsa drobiowego;

h) tłuszczów do smarowania przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

h) tłuszczów do smarowania przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

i) chmiel.

i) chmiel;

ia) ryż;

ib) mleko i przetwory mleczne;

ic) miód i produkty pszczelarskie;

id) wołowina i cielęcina;

ie) mięso baranie;

if) mięso wieprzowe.

2.  Aby uwzględnić oczekiwania konsumentów oraz poprawić warunki ekonomiczne produkcji i wprowadzania do obrotu, a także jakość produktów rolnych objętych ust. 1 i 4 niniejszego artykułu, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych dotyczących norm handlowych w podziale na sektory lub produkty na wszystkich etapach wprowadzania produktu do obrotu, jak również odstępstw i wyłączeń od stosowania takich norm, w celu dostosowania do ciągle zmieniających się warunków rynkowych, zmieniających się wymagań konsumentów, rozwoju odpowiednich norm międzynarodowych oraz zapobiegania powstawaniu przeszkód dla innowacji produktów.

2.  Aby uwzględnić oczekiwania konsumentów oraz poprawić warunki ekonomiczne produkcji i wprowadzania do obrotu, a także jakość produktów rolnych objętych ust. 1 i 4 niniejszego artykułu, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych dotyczących norm handlowych w podziale na sektory lub produkty na wszystkich etapach wprowadzania produktu do obrotu, jak również odstępstw i wyłączeń od stosowania takich norm, w celu dostosowania do ciągle zmieniających się warunków rynkowych, zmieniających się wymagań konsumentów, rozwoju odpowiednich norm międzynarodowych oraz zapobiegania powstawaniu przeszkód dla innowacji produktów.

3.  Bez uszczerbku dla art. 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 ( 10 ) normy handlowe, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć co najmniej jednego z następujących wymogów określonych na podstawie sektora lub produktu i opartych na cechach charakterystycznych każdego sektora, potrzebie uregulowania wprowadzania do obrotu oraz na warunkach określonych w ust. 5 niniejszego artykułu:

3.  Bez uszczerbku dla art. 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 (¹⁰) normy handlowe, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć co najmniej jednego z następujących wymogów określonych na podstawie sektora lub produktu i opartych na cechach charakterystycznych każdego sektora, potrzebie uregulowania wprowadzania do obrotu oraz na warunkach określonych w ust. 5 niniejszego artykułu:

a) definicji technicznych, oznaczeń i opisów handlowych dotyczących sektorów innych niż określone w art. 78;

a) definicji technicznych, oznaczeń i opisów handlowych dotyczących sektorów innych niż określone w art. 78;

b) kryteriów klasyfikacji takich jak podział na klasy, masa, wielkość, wiek i kategoria;

b) kryteriów klasyfikacji takich jak podział na klasy, masa, wielkość, wiek i kategoria;

c) gatunku, odmiany roślin, rasy zwierząt lub typu handlowego;

c) gatunku, odmiany roślin, rasy zwierząt lub typu handlowego;

d) prezentacji, etykietowania związanego z obowiązkowymi normami handlowymi, opakowania, zasad stosowanych w stosunku do zakładów pakowania, oznakowania, roku zbioru oraz użycia szczególnych określeń, bez uszczerbku dla art. 92–123;

d) prezentacji, etykietowania związanego z obowiązkowymi normami handlowymi, opakowania, zasad stosowanych w stosunku do zakładów pakowania, oznakowania, roku zbioru oraz użycia szczególnych określeń, bez uszczerbku dla art. 92–123;

e) kryteriów takich jak wygląd, konsystencja, budowa, właściwości produktu i procentowa zawartość wody;

e) kryteriów takich jak wygląd, konsystencja, budowa, właściwości produktu i procentowa zawartość wody;

f) specyficznych substancji użytych w produkcji, części składowych lub składników, włączając w to ich zawartość ilościową, czystość i tożsamość;

f) specyficznych substancji użytych w produkcji, części składowych lub składników, włączając w to ich zawartość ilościową, czystość i tożsamość;

g) rodzaju działalności rolnej i metod produkcji, w tym praktyk enologicznych i zaawansowanych systemów zrównoważonej produkcji;

g) rodzaju działalności rolnej i metod produkcji, w tym praktyk enologicznych, praktyk w zakresie żywienia zwierząt i zaawansowanych systemów zrównoważonej produkcji;

h) kupażowania moszczu winogronowego i wina, w tym jego definicji, mieszania i jego ograniczeń;

h) kupażowania moszczu winogronowego i wina, w tym jego definicji, mieszania i jego ograniczeń;

i) częstotliwości odbioru, dostawy, ochrony i przygotowania, metody i temperatury konserwowania, przechowywania i transportu;

i) częstotliwości odbioru, dostawy, ochrony i przygotowania, metody i temperatury konserwowania, przechowywania i transportu;

j) miejsca produkcji lub pochodzenia, z wyjątkiem mięsa drobiowego i tłuszczów do smarowania;

j) miejsca produkcji lub pochodzenia;

k) ograniczeń w odniesieniu do stosowania niektórych substancji i praktyk;

k) ograniczeń w odniesieniu do stosowania niektórych substancji i praktyk;

l) szczególnego wykorzystania;

l) szczególnego wykorzystania;

m) warunków regulujących zbywanie, posiadanie, obrót i wykorzystywanie produktów niespełniających norm handlowych przyjętych na podstawie ust. 1 lub definicji, oznaczeń i opisów handlowych, o których mowa w art. 78, jak również warunków regulujących zbywanie produktów ubocznych.

m) warunków regulujących zbywanie, posiadanie, obrót i wykorzystywanie produktów niespełniających norm handlowych przyjętych na podstawie ust. 1 lub definicji, oznaczeń i opisów handlowych, o których mowa w art. 78, jak również warunków regulujących zbywanie produktów ubocznych;

ma) dobrostanu zwierząt.

4.  Oprócz ust. 1, normy handlowe mogą mieć zastosowanie do sektora wina. Ust. 3 lit. f), g), h), k) i m) stosuje się do sektora wina.

4.  Oprócz ust. 1, normy handlowe mogą mieć zastosowanie do sektora wina. Ust. 3 lit. f), g), h), k) i m) stosuje się do sektora wina.

5.  Normy handlowe w odniesieniu do sektorów i produktów przyjęte na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu ustanawia się bez uszczerbku dla art. 84–88 oraz załącznika IX; normy te uwzględniają:

5.  Normy handlowe w odniesieniu do sektorów i produktów przyjęte na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu ustanawia się bez uszczerbku dla art. 84–88 oraz załącznika IX; normy te uwzględniają:

a) specyfikę danego produktu;

a) specyfikę danego produktu;

b) konieczność zapewnienia warunków ułatwiających wprowadzenie produktów do obrotu;

b) konieczność zapewnienia warunków ułatwiających wprowadzenie produktów do obrotu;

c) interes producentów polegający na przekazywaniu informacji o właściwościach produktu i produkcji oraz interes konsumentów polegający na otrzymywaniu adekwatnej i przejrzystej informacji na temat produktu, w tym miejsca produkcji ustalonego dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym, po przeprowadzeniu oceny skutków, uwzględniającej w szczególności koszty i obciążenia administracyjne dla podmiotów gospodarczych oraz korzyści dla producentów i konsumenta finalnego;

c) interes producentów polegający na przekazywaniu informacji o właściwościach produktu i produkcji oraz interes konsumentów polegający na otrzymywaniu adekwatnej i przejrzystej informacji na temat produktu, w tym miejsca produkcji ustalonego dla każdego produktu z osobna i na odpowiednim poziomie geograficznym, po przeprowadzeniu oceny skutków, uwzględniającej w szczególności koszty i obciążenia administracyjne dla podmiotów gospodarczych oraz korzyści dla producentów i konsumenta finalnego;

d) dostępne metody określania cech fizycznych, chemicznych i organoleptycznych produktów;

d) dostępne metody określania cech fizycznych, chemicznych i organoleptycznych produktów;

e) standardowe zalecenia przyjęte przez organy międzynarodowe;

e) standardowe zalecenia przyjęte przez organy międzynarodowe;

f) potrzebę związaną z zachowaniem naturalnych i podstawowych właściwości produktów oraz z unikaniem wprowadzania istotnych zmian w składzie danego produktu.

f) potrzebę związaną z zachowaniem naturalnych i podstawowych właściwości produktów oraz z unikaniem wprowadzania istotnych zmian w składzie danego produktu.

6.  W celu uwzględnienia oczekiwań konsumentów oraz potrzeby poprawy warunków gospodarczych produkcji, wprowadzania do obrotu oraz jakości produktów rolnych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych w celu zmiany wykazu sektorów, o którym mowa w ust. 1. Takie akty delegowane są ściśle ograniczone do wykazanych potrzeb wynikających ze zmieniającego się popytu konsumpcyjnego, postępu technicznego lub potrzeby innowacji produktów, a Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące tych aktów, w którym zawiera ocenę, w szczególności, potrzeb konsumentów, kosztów i obciążeń administracyjnych dla podmiotów gospodarczych, w tym wpływu na rynek wewnętrzny i na handel międzynarodowy, oraz korzyści dla producentów i konsumenta finalnego.

6.  W celu uwzględnienia oczekiwań konsumentów oraz potrzeby poprawy warunków gospodarczych produkcji, wprowadzania do obrotu oraz jakości produktów rolnych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych w celu zmiany wykazu sektorów, o którym mowa w ust. 1. Takie akty delegowane są ściśle ograniczone do wykazanych potrzeb wynikających ze zmieniającego się popytu konsumpcyjnego, postępu technicznego lub potrzeby innowacji produktów, a Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące tych aktów, w którym zawiera ocenę, w szczególności, potrzeb konsumentów, kosztów i obciążeń administracyjnych dla podmiotów gospodarczych, w tym wpływu na rynek wewnętrzny i na handel międzynarodowy, oraz korzyści dla producentów i konsumenta finalnego.

_________________

_________________

¹⁰ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18).

¹⁰Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18)”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

5g)  art. 78 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 78

„Artykuł 78

Definicje, oznaczenia i opisy handlowe dotyczące niektórych sektorów i produktów

Definicje, oznaczenia i opisy handlowe dotyczące niektórych sektorów i produktów

1.  Oprócz, w stosownych przypadkach, mających zastosowanie norm handlowych stosuje się definicje, oznaczenia i opisy handlowe określone w załączniku VII do następujących sektorów lub produktów:

1.  Oprócz, w stosownych przypadkach, mających zastosowanie norm handlowych stosuje się definicje, oznaczenia i opisy handlowe określone w załączniku VII do następujących sektorów lub produktów:

a) wołowiny i cielęciny;

a) wołowiny i cielęciny;

aa) baraniny i jagnięciny;

b) wina;

b) wina;

c) mleka i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

c) mleka i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

d) mięsa drobiowego;

d) mięsa drobiowego;

e) jaj;

e) jaj;

f) tłuszczów do smarowania przeznaczonych do spożycia przez ludzi; oraz

f) tłuszczów do smarowania przeznaczonych do spożycia przez ludzi; oraz

g) oliwy z oliwek i oliwek stołowych.

g) oliwy z oliwek i oliwek stołowych.

2.  Definicje, oznaczenia lub opisy handlowe określone w załączniku VII mogą być używane w Unii wyłącznie w celu wprowadzenia na rynek produktu spełniającego odpowiednie wymogi ustanowione w tym załączniku.

2.  Definicje, oznaczenia lub opisy handlowe określone w załączniku VII mogą być używane w Unii wyłącznie w celu wprowadzenia na rynek i promocji produktu spełniającego odpowiednie wymogi ustanowione w tym załączniku. Załącznik VII może określać warunki, na jakich takie oznaczenia lub opisy handlowe są chronione, w czasie wprowadzania do obrotu lub promocji, przed bezprawnym wykorzystaniem handlowym, niewłaściwym stosowaniem, naśladowaniem lub przywołaniem.

3.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych dotyczących zmian, odstępstw lub wyłączeń w odniesieniu do definicji i opisów handlowych przewidzianych w załączniku VII. Te akty delegowane są ściśle ograniczone do wykazanych potrzeb wynikających ze zmieniającego się popytu konsumpcyjnego, postępu technicznego lub potrzeby innowacji produktów.

3.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych dotyczących zmian, odstępstw lub wyłączeń w odniesieniu do definicji i opisów handlowych przewidzianych w załączniku VII. Te akty delegowane są ściśle ograniczone do wykazanych potrzeb wynikających ze zmieniającego się popytu konsumpcyjnego, postępu technicznego lub potrzeby innowacji produktów.

4.  W celu zapewnienia, aby podmioty i państwa członkowskie jasno i właściwie rozumiały definicje i opisy handlowe przewidziane w załączniku VII, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych dotyczących zasad specyfikacji i stosowania tych definicji i norm.

4.  W celu zapewnienia, aby podmioty i państwa członkowskie jasno i właściwie rozumiały definicje i opisy handlowe przewidziane w załączniku VII, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych dotyczących zasad specyfikacji i stosowania tych definicji i norm.

5.  Aby uwzględnić oczekiwania konsumentów i zmiany na rynku przetworów mlecznych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych określających przetwory mleczne, w odniesieniu do których podaje się gatunek zwierzęcia, od którego dane mleko pochodzi, jeżeli nie jest to mleko krowie, oraz określających niezbędne przepisy.

5.  Aby uwzględnić oczekiwania konsumentów i zmiany na rynku przetworów mlecznych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych określających przetwory mleczne, w odniesieniu do których podaje się gatunek zwierzęcia, od którego dane mleko pochodzi, jeżeli nie jest to mleko krowie, oraz określających niezbędne przepisy”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5h)  dodaje się artykuł w brzmieniu:

Artykuł 79a

Mieszanka oliwy z oliwek z innymi olejami roślinnymi

1.  Mieszanie oliwy z oliwek z innymi olejami roślinnymi jest zabronione.

2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 227 w celu uzupełnienia tego rozporządzenia poprzez wprowadzenie sankcji dla podmiotów gospodarczych, które nie przestrzegają ust. 1.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5i)  dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 79b

Zasady wprowadzania do obrotu w sektorach oliwek i oliwy z oliwek

Aby uwzględnić cechy szczególne sektorów oliwek i oliwy z oliwek, Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 227, aktów delegowanych mających na celu uzupełnienie niniejszego rozporządzenia w drodze zharmonizowania zasad wprowadzania do obrotu oliwek stołowych i oliwy z oliwek”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6)  art. 81 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

skreśla się

„2.  Z zastrzeżeniem ust. 3 państwa członkowskie dokonują klasyfikacji odmian winorośli, które mogą być sadzone, sadzone ponownie lub szczepione na ich terytoriach w celu produkcji wina.

Państwa członkowskie mogą klasyfikować odmiany winorośli, w przypadku gdy:

a)  dana odmiana należy do gatunku Vitis vinifera lub Vitis Labrusca; lub

b)  dana odmiana pochodzi z krzyżówki gatunku Vitis vinifera, Vitis Labrusca z innymi gatunkami rodzaju Vitis;

W przypadku gdy odmiana winorośli jest skreślona z klasyfikacji, o której mowa w akapicie pierwszym, wykarczowanie tej odmiany następuje w ciągu 15 lat od momentu jej skreślenia.; ”

Tekst obowiązujący

Poprawka

6a)  art. 81 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

2.  Z zastrzeżeniem ust. 3 państwa członkowskie dokonują klasyfikacji odmian winorośli, które mogą być sadzone, sadzone ponownie lub szczepione na ich terytoriach w celu produkcji wina.

„2.  Z zastrzeżeniem ust. 3 państwa członkowskie dokonują klasyfikacji odmian winorośli, które mogą być sadzone, sadzone ponownie lub szczepione na ich terytoriach w celu produkcji wina.

Państwa członkowskie mogą klasyfikować tylko te odmiany winorośli, które spełniają następujące warunki:

Państwa członkowskie mogą klasyfikować odmiany winorośli, w przypadku gdy:

a) dana odmiana należy do gatunku Vitis vinifera lub pochodzi z krzyżówki gatunku Vitis vinifera z innymi gatunkami rodzaju Vitis;

a) dana odmiana należy do gatunku Vitis vinifera lub dana odmiana pochodzi z krzyżówki gatunku Vitis vinifera z innymi gatunkami rodzaju Vitis;

b) dana odmiana nie jest jedną z następujących odmian: Noah, Othello, Isabelle, Jacquez, Clinton i Herbemont.

b) dana odmiana nie jest jedną z następujących odmian: Noah, Othello, Isabelle, Jacquez, Clinton i Herbemont.

W drodze odstępstwa od akapitu drugiego państwa członkowskie mogą zezwolić na ponowne nasadzenie Vitis Labrusca lub odmian wymienionych w lit. b) w istniejących winnicach historycznych, o ile nie zwiększy się obecna powierzchnia upraw.

W przypadku gdy odmiana winorośli jest skreślona z klasyfikacji, o której mowa w akapicie pierwszym, wykarczowanie tej odmiany następuje w ciągu 15 lat od momentu jej skreślenia.

W przypadku gdy odmiana winorośli jest skreślona z klasyfikacji, o której mowa w akapicie pierwszym, wykarczowanie tej odmiany następuje w ciągu 15 lat od momentu jej skreślenia”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  stworzenia analitycznej bazy danych izotopowych, opracowanej w oparciu o próby zebrane przez państwa członkowskie, aby pomóc w wykrywaniu nadużyć finansowych;

a)  stworzenia lub prowadzenia analitycznej bazy danych izotopowych, opracowanej w oparciu o próby zebrane przez państwa członkowskie, aby pomóc w wykrywaniu nadużyć finansowych;

Tekst obowiązujący

Poprawka

8a)  w art. 92 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

1.  Przepisy dotyczące nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i określeń tradycyjnych zamieszczone w niniejszej sekcji mają zastosowanie do produktów, o których mowa w załączniku VII część II pkt 1, 3–6, 8, 9, 11, 15 i 16.

1.  Przepisy dotyczące nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i określeń tradycyjnych zamieszczone w niniejszej sekcji mają zastosowanie wyłącznie do produktów, o których mowa w załączniku VII część II pkt 1, 3–6, 8, 9, 11, 15 i 16.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a)  »nazwa pochodzenia« oznacza nazwę, którą określa się produkt, o którym mowa w art. 92 ust. 1:

a)  „nazwa pochodzenia” oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w wyjątkowych i odpowiednio uzasadnionych przypadkach, państwa, służącą do opisu produktu, o którym mowa w art. 92 ust. 1:

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(i)  którego jakość i właściwości są zasadniczo lub wyłącznie związane ze szczególnym środowiskiem geograficznym, z właściwymi dla niego czynnikami przyrodniczymi oraz, w stosownych przypadkach, czynnikami ludzkimi;

(i)  którego jakość i właściwości są zasadniczo lub wyłącznie związane ze szczególnym środowiskiem geograficznym, z czynnikami przyrodniczymi oraz czynnikami ludzkimi;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(ii)  który pochodzi z określonego miejsca, regionu lub, w szczególnych przypadkach, państwa;

skreśla się

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(va)  produkt nie jest „częściowo odalkoholizowany” lub „odalkoholizowany” zgodnie z załącznikiem VII część II pkt 18 i 19.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

10)  w art. 94 ust. 1 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

skreśla się

„Wnioski o objęcie ochroną nazw jako nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych obejmują:”

Tekst obowiązujący

Poprawka

10a)  art. 94 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 94

Artykuł 94

Wnioski o objęcie ochroną

Wnioski o objęcie ochroną

1.  Wnioski o objęcie ochroną nazw jako nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych obejmują dokumentację techniczną zawierającą:

„1.  Wnioski o objęcie ochroną nazw jako nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych obejmują:

a) nazwę, która ma być chroniona;

a) nazwę, która ma być chroniona;

b) nazwę i adres wnioskodawcy;

b) nazwę i adres wnioskodawcy;

c) specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2; oraz

c) specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2; oraz

d) jednolity dokument streszczający specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2.

d) jednolity dokument streszczający specyfikację produktu, o której mowa w ust. 2.

2.  Specyfikacja produktu umożliwia zainteresowanym stronom kontrolę odpowiednich warunków produkcji dotyczącej nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego. Specyfikacja produktu obejmuje co najmniej:

2.  Specyfikacja produktu umożliwia zainteresowanym stronom kontrolę odpowiednich warunków produkcji dotyczącej nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego. Specyfikacja produktu obejmuje co najmniej:

a) nazwę, która ma być chroniona;

a) nazwę, która ma być chroniona;

b) opis wina lub win:

b) opis wina lub win:

(i) w odniesieniu do nazwy pochodzenia – najważniejsze analityczne i organoleptyczne cechy charakterystyczne;

(i) w odniesieniu do nazwy pochodzenia – najważniejsze analityczne i organoleptyczne cechy charakterystyczne;

(ii) w odniesieniu do oznaczenia geograficznego – najważniejsze analityczne cechy charakterystyczne oraz ocenę lub oznaczenie jego organoleptycznych cech charakterystycznych;

(ii) w odniesieniu do oznaczenia geograficznego – najważniejsze analityczne cechy charakterystyczne oraz ocenę lub oznaczenie jego organoleptycznych cech charakterystycznych;

c) w stosownych przypadkach – szczególne praktyki enologiczne stosowane przy produkcji wina lub win, a także stosowne ograniczenia obowiązujące w przypadku produkcji takiego wina lub takich win;

c) w stosownych przypadkach – szczególne praktyki enologiczne stosowane przy produkcji wina lub win, a także stosowne ograniczenia obowiązujące w przypadku produkcji takiego wina lub takich win;

d) wytyczenie granic danego obszaru geograficznego;

d) wytyczenie granic danego obszaru geograficznego;

e) maksymalną wydajność z hektara;

e) maksymalną wydajność z hektara;

f) wskazanie odmiany lub odmian winorośli, z których otrzymywane jest wino lub wina;

f) wskazanie odmiany lub odmian winorośli, z których otrzymywane jest wino lub wina;

g) szczegóły określające związek, o którym mowa w lit. a) ppkt (i) lub, w stosownych przypadkach, w art. 93 ust. 1 lit. b) ppkt (i);

g) szczegóły określające związek, o którym mowa w lit. a) ppkt (i) lub, w stosownych przypadkach, w art. 93 ust. 1 lit. b) ppkt (i):

(i) w odniesieniu do chronionej nazwy pochodzenia – związek pomiędzy jakością lub cechami produktu a środowiskiem geograficznym, o którym mowa w art. 93 ust. 1 lit. a) ppkt (i), opis czynników ludzkich w tym środowisku geograficznym może w stosownych przypadkach ograniczać się do opisu gospodarowania glebami i krajobrazem, praktyk uprawy lub innego wkładu ludzkiego w zachowanie naturalnych czynników środowiska geograficznego, o których mowa w art. 93 ust. 1;

(ii) w odniesieniu do chronionego oznaczenia geograficznego – związek między określoną jakością, renomą lub inną cechą charakterystyczną produktu a pochodzeniem geograficznym, o którym mowa w art. 93 ust. 2;

h) mające zastosowanie wymogi ustanowione w prawodawstwie unijnym lub krajowym lub, w przypadku gdy tak przewidziały państwa członkowskie, przez organizację zarządzającą chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym przy uwzględnieniu faktu, że wymogi te powinny być obiektywne, niedyskryminacyjne i zgodne z prawem Unii;

h) mające zastosowanie wymogi ustanowione w prawodawstwie unijnym lub krajowym lub, w przypadku gdy tak przewidziały państwa członkowskie, przez organizację zarządzającą chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym przy uwzględnieniu faktu, że wymogi te powinny być obiektywne, niedyskryminacyjne i zgodne z prawem Unii;

i) nazwę i adres organów lub jednostek dokonujących kontroli zgodności z wymogami specyfikacji produktu oraz ich szczegółowe zadania.

i) nazwę i adres organów lub jednostek dokonujących kontroli zgodności z wymogami specyfikacji produktu oraz ich szczegółowe zadania.

3.  W przypadku gdy wniosek o objęcie ochroną dotyczy obszaru geograficznego w państwie trzecim, oprócz elementów przewidzianych w ust. 1 i 2 zawiera on dowód, że dana nazwa jest chroniona w jej państwie pochodzenia.

3.  W przypadku gdy wniosek o objęcie ochroną dotyczy obszaru geograficznego w państwie trzecim, oprócz elementów przewidzianych w ust. 1 i 2 zawiera on dowód, że dana nazwa jest chroniona w jej państwie pochodzenia”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

10a)  w art. 96 ust. 5 dodaje się akapit w brzmieniu:

Przekazując Komisji wniosek o objęcie ochroną na podstawie akapitu pierwszego, państwo członkowskie załącza oświadczenie, w którym stwierdza, że wniosek złożony przez wnioskodawcę spełnia warunki objęcia ochroną określone w niniejszej sekcji oraz poświadcza, że jednolity dokument, o którym mowa w art. 94 ust. 1 lit. d), stanowi wierne streszczenie specyfikacji produktu.

Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich dopuszczalnych zastrzeżeniach zgłoszonych w ramach procedury krajowej.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7.  W stosownych przypadkach Komisja może przyjąć akty wykonawcze celem zawieszenia procedury sprawdzania wniosku, o której mowa w art. 97 ust. 2, do momentu gdy sąd krajowy lub inny organ krajowy podejmie decyzję dotyczącą wniosku o objęcie ochroną, w odniesieniu do którego państwo członkowskie, w ramach wstępnej procedury krajowej zgodnie z ust. 5, uznało, że wymogi zostały spełnione.

skreśla się

Te akty wykonawcze przyjmuje się bez stosowania procedury, o której mowa w art. 229 ust. 2 lub 3.”;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja sprawdza wnioski o objęcie ochroną, które jej przekazano zgodnie z art. 94 i art. 96 ust. 5. Sprawdza ona, czy nie ma we wnioskach oczywistych błędów, uwzględniając przy tym wynik wstępnej procedury krajowej przeprowadzonej przez zainteresowane państwo członkowskie.

Komisja sprawdza wnioski o objęcie ochroną, które jej przekazano, zgodnie z art. 94 i art. 96 ust. 5. Sprawdza ona, czy nie ma we wnioskach oczywistych błędów, uwzględniając przy tym wynik wstępnej procedury krajowej przeprowadzonej przez zainteresowane państwo członkowskie. W procesie sprawdzania Komisja koncentruje się w szczególności na jednolitym dokumencie, o którym mowa w art. 94 ust. 1 lit. d).

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

14)  w art. 103 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

skreśla się

„4.  Ochrona, o której mowa w ust. 2, ma zastosowanie również do towarów wprowadzanych na obszar celny Unii bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na obszarze celnym Unii oraz do towarów sprzedawanych za pośrednictwem środków handlu elektronicznego w Unii. ”

Tekst obowiązujący

Poprawka

14a)  art. 103 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 103

„Artykuł 103

Ochrona

Ochrona

1.  Chroniona nazwa pochodzenia i chronione oznaczenie geograficzne mogą być stosowane przez wszelkie podmioty gospodarcze wprowadzające do obrotu wino, które zostało wyprodukowane zgodnie z odpowiednią specyfikacją produktu.

1.  Chroniona nazwa pochodzenia i chronione oznaczenie geograficzne mogą być stosowane przez wszelkie podmioty gospodarcze wprowadzające do obrotu wino, które zostało wyprodukowane zgodnie z odpowiednią specyfikacją produktu.

2.  Chroniona nazwa pochodzenia i chronione oznaczenie geograficzne oraz wino, w odniesieniu do którego chronione oznaczenie jest stosowane zgodnie ze specyfikacją produktu, są chronione przed:

2.  Chroniona nazwa pochodzenia i chronione oznaczenie geograficzne oraz wino, w odniesieniu do którego chronione oznaczenie jest stosowane zgodnie ze specyfikacją produktu, są chronione przed:

a) wszelkim bezpośrednim lub niebezpośrednim wykorzystaniem tej chronionej nazwy w celach handlowych:

a) wszelkim bezpośrednim lub niebezpośrednim wykorzystaniem tej chronionej nazwy w celach handlowych:

(i) w odniesieniu do porównywalnych produktów niezgodnych ze specyfikacją produktu objętego chronioną nazwą; lub

(i) w odniesieniu do porównywalnych produktów niezgodnych ze specyfikacją produktu objętego chronioną nazwą lub

(ii) w zakresie, w jakim takie zastosowanie wykorzystuje reputację nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego;

(ii) w zakresie, w jakim takie zastosowanie wykorzystuje, osłabia lub umniejsza reputację nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, w tym gdy produkty z nazwą zarejestrowaną są wykorzystywane jako składnik;

b) wszelkim niewłaściwym stosowaniem, naśladowaniem lub przywołaniem, nawet jeśli podano prawdziwe pochodzenie produktu lub usługi lub jeżeli podano chronioną nazwę w tłumaczeniu, w formie transkrybowanej lub transliterowanej, w tym z towarzyszącym jej określeniem takim jak: „w stylu”, „typu”, „zgodnie z metodą”, „jak produkowane w”, „imitacja”, „o smaku”, „podobne do” lub podobne;

b) wszelkim niewłaściwym stosowaniem, naśladowaniem lub przywołaniem, nawet jeśli podano prawdziwe pochodzenie produktu lub usługi lub jeżeli podano chronioną nazwę w tłumaczeniu, w formie transkrybowanej lub transliterowanej, w tym z towarzyszącym jej określeniem takim jak: „w stylu”, „typu”, „zgodnie z metodą”, „jak produkowane w”, „imitacja”, „o smaku”, „podobne do” lub podobne, w tym również w sytuacji, gdy produkty te są wykorzystywane jako składniki;

c) wszelkim innym nieprawdziwym lub wprowadzającym w błąd oznaczeniem miejsca wytworzenia, pochodzenia, charakteru lub zasadniczych cech produktu, na wewnętrznym lub zewnętrznym opakowaniu, w materiałach reklamowych lub dokumentach związanych z danym produktem sektora wina, oraz pakowaniem produktu w pojemnik, który mógłby błędnie sugerować miejsce pochodzenia wyrobu;

c) wszelkim innym nieprawdziwym lub wprowadzającym w błąd oznaczeniem miejsca wytworzenia, pochodzenia, charakteru lub zasadniczych cech produktu, na wewnętrznym lub zewnętrznym opakowaniu, w materiałach reklamowych lub dokumentach związanych z danym produktem sektora wina, oraz pakowaniem produktu w pojemnik, który mógłby błędnie sugerować miejsce pochodzenia wyrobu;

d) wszelkimi innymi praktykami mogącymi wprowadzić konsumentów w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu.

d) wszelkimi innymi praktykami mogącymi wprowadzić konsumentów w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu.

da) wszelkimi przypadkami wskazywania w złej wierze nazwy winnicy, która częściowo lub w całości jest podobna do nazwy chronionej lub może zostać z nią pomylona.

3.  Chronione nazwy pochodzenia i chronione oznaczenia geograficzne nie stają się w Unii nazwami rodzajowymi w rozumieniu art. 101 ust. 1.

3.  Chronione nazwy pochodzenia i chronione oznaczenia geograficzne nie stają się w Unii nazwami rodzajowymi w rozumieniu art. 101 ust. 1.

3a.  Ochrona, o której mowa w ust. 2, ma zastosowanie również do towarów wprowadzanych na obszar celny Unii bez dopuszczenia ich do swobodnego obrotu na obszarze celnym Unii oraz do towarów sprzedawanych za pośrednictwem środków handlu elektronicznego w Unii.”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

14b)  art. 105 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 105

„Artykuł 105

Zmiany w specyfikacji produktu

Zmiany w specyfikacji produktu

Wnioskodawca spełniający warunki ustanowione w art. 95 może wystąpić o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, w szczególności aby uwzględnić rozwój wiedzy naukowo-technicznej lub korektę granic obszaru geograficznego, o którym mowa w art. 94 ust. 2 akapit drugi lit. d). Wnioski zawierają opis i uzasadnienie zmian, o które się występuje.

1.  Wnioskodawca spełniający warunki ustanowione w art. 95 może wystąpić o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym, w szczególności aby uwzględnić rozwój wiedzy naukowo-technicznej lub korektę granic obszaru geograficznego, o którym mowa w art. 94 ust. 2 akapit drugi lit. d). Wnioski zawierają opis i uzasadnienie zmian, o które się występuje.

1a.  Zmiany w specyfikacji produktu klasyfikuje się dwojako ze względu na ich znaczenie: zmiany wymagające przeprowadzenia procedury zgłaszania sprzeciwu na poziomie Unii (zmiany na poziomie Unii) oraz zmiany wprowadzane na poziomie państwa członkowskiego lub państwa trzeciego (zmiany standardowe).

Zmianę uznaje się za zmianę na poziomie Unii, gdy:

a) polega ona na zmianie w chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym;

b) polega ona na zmianie, skreśleniu lub dodaniu kategorii produktów sektora wina, o której mowa w załączniku VII część II;

c) będzie ona mogła potencjalnie unieważnić związek, o którym mowa w art. 93 ust. 1 lit. a) ppkt (i) lub lit. b) ppkt (i);

d) wiąże się ona z dalszymi ograniczeniami przy wprowadzaniu produktu do obrotu.

Wnioski o zmiany na poziomie Unii składane przez państwa trzecie lub przez producentów z państw trzecich muszą zawierać dowód, że wnioskowana zmiana jest zgodna z obowiązującymi w danych państwach trzecich przepisami dotyczącymi ochrony nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych.

Wszelkie inne zmiany uznaje się za zmiany standardowe.

1b.  Zmiana tymczasowa jest zmianą standardową dotyczącą tymczasowej zmiany specyfikacji produktu wynikającej z nałożenia obowiązkowych środków sanitarnych i fitosanitarnych przez organy publiczne lub związanej z katastrofami naturalnymi lub niekorzystnymi warunkami pogodowymi formalnie uznanymi przez właściwe organy”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

14c)  dodaje się artykuł w brzmieniu:

Artykuł 105a

Zmiany na poziomie Unii

1.  Wniosek o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii, która ma zostać wprowadzona do specyfikacji produktu, odbywa się mutatis mutandis zgodnie z procedurą określoną w art. 94 i 96–99. Wnioski o zatwierdzenie zmiany na poziomie Unii, która ma zostać wprowadzona do specyfikacji produktu, uznaje się za dopuszczalne, jeżeli zostały one złożone zgodnie z art. 105 oraz jeżeli są kompletne, wyczerpujące i prawidłowo sporządzone. Zatwierdzenie przez Komisję wniosku o zatwierdzenie zmiany w specyfikacji produktu na poziomie Unii obejmuje wyłącznie zmiany zgłoszone w samym wniosku.

2.  Jeżeli po rozpatrzeniu wniosku zgodnie z art. 97 ust. 2 Komisja uzna, że wymogi określone w art. 97 ust. 3 zostały spełnione, publikuje ona wniosek o zmianę na poziomie Unii w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Ostateczną decyzję o zatwierdzeniu zmiany przyjmuje się bez odwoływania się do procedury sprawdzającej, o której mowa w art. 229 ust. 2, chyba że wniesiono dopuszczalny sprzeciw lub odrzucono wniosek o zmianę. W takim przypadku stosuje się art. 99 ust. 2.

3.  W przypadku gdy wniosek jest uznany za niedopuszczalny, właściwe organy państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, lub wnioskodawca mający siedzibę w państwie trzecim zostają poinformowani o przyczynach uznania wniosku za niedopuszczalny.

4.  Wnioski o zatwierdzenie zmian na poziomie Unii obejmują wyłącznie zmiany na poziomie Unii. Jeżeli wniosek o zmianę na poziomie Unii obejmuje również zmiany standardowe lub tymczasowe, procedura dotycząca zmian na poziomie Unii ma zastosowanie jedynie do zmian na poziomie Unii. Zmiany standardowe lub tymczasowe uznaje się za niezgłoszone.

5.  Podczas badania wniosku o zmianę Komisja koncentruje się na proponowanych zmianach.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

14d)  dodaje się artykuł w brzmieniu:

Artykuł 105b

Zmiany standardowe

1.  Państwa członkowskie właściwe dla obszaru geograficznego objętego nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym zatwierdzają zmiany standardowe i podają je do wiadomości publicznej.

Wniosek o zatwierdzenie zmiany standardowej w specyfikacji produktu składa się do organów państwa członkowskiego właściwego dla obszaru geograficznego objętego nazwą lub oznaczeniem. Wnioskodawcy spełniają warunki określone w art. 95. Jeżeli wniosek o zatwierdzenie standardowej zmiany w specyfikacji produktu nie pochodzi od wnioskodawcy, który złożył wniosek o objęcie ochroną nazwy lub nazw, do których odnosi się specyfikacja produktu, państwo członkowskie umożliwia danemu wnioskodawcy przedstawienie uwag na temat wniosku, jeżeli wnioskodawca ten nadal istnieje.

We wniosku o zatwierdzenie zmiany standardowej przedstawia się opis zmian standardowych, streszczenie powodów, dla których wnioskuje się o zmianę, oraz wykazuje się, że proponowane zmiany są zmianami standardowymi zgodnie z art. 105.

2.  Jeżeli państwo członkowskie uzna, że wymogi zostały spełnione, może zatwierdzić i podać do wiadomości publicznej zmianę standardową. Decyzja o zatwierdzeniu zmiany obejmuje w stosownych przypadkach zmieniony i skonsolidowany jednolity dokument oraz zmienioną i skonsolidowaną specyfikację produktu.

Zmiana standardowa ma zastosowanie w państwie członkowskim po jej podaniu do wiadomości publicznej. Państwo członkowskie przekazuje Komisji informację o zmianie standardowej nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia, w którym podano do wiadomości publicznej krajową decyzję o jej zatwierdzeniu.

3.  Decyzje o zatwierdzeniu zmian standardowych dotyczących produktów sektora wina pochodzących z państw trzecich są podejmowane zgodnie z systemem obowiązującym w danym państwie trzecim i przekazywane Komisji – bezpośrednio lub za pośrednictwem organów tego państwa trzeciego – przez indywidualnego producenta lub grupę producentów mających uzasadniony interes najpóźniej w ciągu jednego miesiąca od daty podania ich do wiadomości publicznej.

4.  Jeżeli obszar geograficzny obejmuje więcej niż jedno państwo członkowskie, dane państwa członkowskie stosują procedurę zmiany standardowej oddzielnie dla części obszaru, która znajduje się na ich terytorium. Zmiana standardowa ma zastosowanie po wejściu w życie ostatniej krajowej decyzji o jej zatwierdzeniu. Państwo członkowskie, które jako ostatnie zatwierdziło zmianę standardową, przesyła Komisji informacje o tym fakcie najpóźniej w ciągu jednego miesiąca od daty podania do wiadomości publicznej decyzji o zatwierdzeniu tej zmiany standardowej.

Jeżeli co najmniej jedno z zainteresowanych państw członkowskich nie przyjmie krajowej decyzji o zatwierdzeniu, o której mowa w akapicie pierwszym, każde z zainteresowanych państw członkowskich może złożyć wniosek w ramach procedury dotyczącej zmiany na poziomie Unii. Taką zasadę stosuje się również mutatis mutandis w przypadku, gdy co najmniej jedno z zainteresowanych państw jest państwem trzecim.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

14e)  dodaje się artykuł w brzmieniu:

Artykuł 105c

Zmiany tymczasowe

1.  Państwo członkowskie właściwe dla obszaru geograficznego objętego nazwą pochodzenia lub oznaczeniem geograficznym zatwierdza zmiany tymczasowe i podaje je do wiadomości publicznej. Informacje o zmianach przekazuje się Komisji wraz z uzasadnieniem wprowadzenia zmian tymczasowych nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia, w którym podano do wiadomości publicznej krajową decyzję o ich zatwierdzeniu. Zmiana tymczasowa ma zastosowanie w państwie członkowskim po jej podaniu do wiadomości publicznej.

2.  W przypadku gdy obszar geograficzny obejmuje więcej niż jedno państwo członkowskie, w zainteresowanych państwach członkowskich procedura zmiany tymczasowej ma zastosowanie oddzielnie do części obszaru, która znajduje się na ich terytorium. Zmiany tymczasowe mają zastosowanie dopiero po wejściu w życie ostatniej krajowej decyzji o zatwierdzeniu. Państwo członkowskie, które jako ostatnie zatwierdza zmianę tymczasową, przekazuje Komisji informację o tej zmianie nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia, w którym podano do wiadomości publicznej decyzję tego państwa o zatwierdzeniu zmiany. Zasadę tę stosuje się mutatis mutandis również w przypadku, gdy co najmniej jedno z zainteresowanych państw jest państwem trzecim.

3.  Informacje o zmianach tymczasowych dotyczących produktów sektora wina pochodzących z państw trzecich przekazuje Komisji bezpośrednio albo za pośrednictwem organów tego państwa trzeciego pojedynczy producent lub grupa producentów mająca uzasadniony interes, nie później niż w ciągu jednego miesiąca od daty ich zatwierdzenia wraz z powodami uzasadniającymi zmiany tymczasowe.

4.  Komisja podaje takie zmiany do wiadomości publicznej w ciągu trzech miesięcy od dnia, w którym otrzymała informacje od państwa członkowskiego, państwa trzeciego lub pojedynczego producenta lub grupy producentów z państwa trzeciego. Zmiana tymczasowa ma zastosowanie na terytorium Unii po podaniu jej do wiadomości publicznej przez Komisję.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

15)  art. 106 otrzymuje brzmienie:

skreśla się

„Artykuł 106

Unieważnienie

Z własnej inicjatywy lub na należycie uzasadniony wniosek państwa członkowskiego, państwa trzeciego lub osoby fizycznej lub prawnej, która ma w tym uzasadniony interes, Komisja może przyjmować akty wykonawcze unieważniające ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, w co najmniej jednym z następujących przypadków:

a)  jeśli nie jest już zachowana zgodność z odpowiednią specyfikacją produktu;

b)  jeśli w ciągu siedmiu kolejnych lat nie wprowadzono do obrotu produktu opatrzonego daną nazwą pochodzenia lub danym oznaczeniem geograficznym;

c)  jeśli wnioskodawca spełniający wymogi określone w art. 95 oświadcza, że nie zamierza dalej utrzymywać ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2. ”

Tekst obowiązujący

Poprawka

15a)  art. 106 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 106

„Artykuł 106

Unieważnienie

Unieważnienie

Z własnej inicjatywy lub na należycie uzasadniony wniosek państwa członkowskiego, państwa trzeciego lub osoby fizycznej lub prawnej, która ma w tym uzasadniony interes, Komisja może przyjmować akty wykonawcze unieważniające ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, jeśli zgodność z odpowiednią specyfikacją produktu już nie jest zachowana. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2.

1.  Z własnej inicjatywy lub na należycie uzasadniony wniosek państwa członkowskiego, państwa trzeciego lub osoby fizycznej lub prawnej, która ma w tym uzasadniony interes, Komisja może przyjmować akty wykonawcze unieważniające ochronę nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego w co najmniej jednym z następujących przypadków:

a) jeśli nie jest już zagwarantowana zgodność z odpowiednią specyfikacją produktu;

b) jeśli w ciągu siedmiu kolejnych lat nie wprowadzono do obrotu produktu opatrzonego daną nazwą pochodzenia lub danym oznaczeniem geograficznym;

c) jeśli wnioskodawca spełniający wymogi określone w art. 95 oświadcza, że nie zamierza dalej utrzymywać ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2.

1a.  W przypadku gdy Komisja uzna, że zgłoszenie w sprawie unieważnienia nie jest dopuszczalne, informuje państwo członkowskie, organy państwa trzeciego lub osobę fizyczną lub prawną, które złożyły wniosek, o przyczynach uznania zgłoszenia za niedopuszczalne.

1b.  Uzasadnione oświadczenia o sprzeciwie w odniesieniu do unieważnienia są dopuszczalne wyłącznie wówczas, gdy wykazują zależność handlową zainteresowanej osoby od zarejestrowanej nazwy”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

15b)  dodaje się artykuł w brzmieniu:

Artykuł 106a

Tymczasowe etykietowanie i prezentacja

Po przekazaniu Komisji wniosku o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego producenci mogą wskazywać te nazwy lub oznaczenia przy etykietowaniu i prezentacji produktów oraz stosować krajowe logo i oznaczenia zgodnie z prawem Unii, w szczególności z rozporządzeniem (UE) nr 1169/2011.

Symbole unijne wskazujące chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne, oznaczenia unijne „chroniona nazwa pochodzenia” lub „chronione oznaczenie geograficzne” i skróty unijne „ChNP” lub „ChOG” można umieszczać na etykietach dopiero po opublikowaniu decyzji o objęciu ochroną danej nazwy pochodzenia lub danego oznaczenia geograficznego.

W przypadku odrzucenia wniosku wszelkie produkty sektora wina opatrzone etykietą zgodnie z akapitem pierwszym można wprowadzać do obrotu do wyczerpania zapasów.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

15c)  dodaje się następujący artykuł:

„Artykuł 107a

Stosowanie specyfikacji produktu do obszarów produkujących okowitę z wina gronowego

Państwa członkowskie mogą stosować specyfikację produktu w rozumieniu art. 94 ust. 2 do obszarów produkujących wina odpowiednie do produkcji okowity z wina gronowego z oznaczeniem geograficznym zarejestrowanym zgodnie z załącznikiem III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3.  Na terenie Unii, właściwy organ, o którym mowa w ust. 2, lub co najmniej jeden z organów delegowanych w rozumieniu art. 3 pkt 5 rozporządzenia (UE) 2017/625 działających jako jednostki certyfikujące produkty na podstawie kryteriów określonych w tytule II rozdział III tego rozporządzenia, przeprowadza doroczną weryfikację zgodności ze specyfikacją produktu w trakcie produkcji oraz w trakcie rozlewu wina lub po nim.

3.  Na terenie Unii właściwy organ, o którym mowa w ust. 2, lub co najmniej jeden z organów delegowanych w rozumieniu art. 3 pkt 5 rozporządzenia (UE) 2017/625 działających jako jednostki certyfikujące produkty na podstawie kryteriów określonych w tytule II rozdział III tego rozporządzenia przeprowadza doroczną weryfikację zgodności ze specyfikacją produktu w trakcie produkcji oraz w trakcie rozlewu wina lub po nim, w tym w państwie członkowskim, w którym odbywa się produkcja wina.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3a.  Kontrole, o których mowa w ust. 3, to kontrole administracyjne oraz kontrole na miejscu. Kontrole te mogą ograniczać się do kontroli administracyjnych tylko wtedy, gdy są bezpieczne i pozwalają na zapewnienie pełnej zgodności z wymogami i warunkami określonymi w specyfikacji produktu.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3b.  W celu weryfikacji zgodności ze specyfikacją produktu właściwe organy lub organy kontrolne, o których mowa w ust. 3, mogą kontrolować przedsiębiorców mających siedzibę w innym państwie członkowskim w sytuacji, gdy uczestniczą oni w rozlewie produktu objętego chronioną nazwą pochodzenia zarejestrowaną na terytorium tego państwa. Biorąc pod uwagę zaufanie, którym organy kontrolne, o których mowa w ust. 3, mogą obdarzać przedsiębiorców i ich produkty na podstawie wyników wcześniejszych kontroli, organy te mogą ukierunkowywać podejmowane działania na główne punkty podlegające kontroli w odniesieniu do specyfikacji produktu, które zostały uprzednio określone i o których przedsiębiorcy ci zostali wcześniej powiadomieni.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

18)  w art. 119 wprowadza się następujące zmiany:

skreśla się

a)   w ust. 1 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„Etykietowanie i prezentacja produktów, o których mowa w załączniku VII część II pkt 1-11, 13, 15, 16, 18 i 19, wprowadzanych do obrotu w Unii lub przeznaczonych na wywóz, obejmuje następujące obowiązkowe dane szczegółowe:”;

b)   dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4.  Państwa członkowskie wprowadzają środki w celu zapewnienia, aby produkty, o których mowa w ust. 1, nieopatrzone etykietami zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia nie były wprowadzane do obrotu lub zostały wycofane z obrotu, jeśli już zostały do niego wprowadzone.”;

Tekst obowiązujący

Poprawka

18a)  art. 119 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 119

„Artykuł 119

Obowiązkowe dane szczegółowe

Obowiązkowe dane szczegółowe

1. Etykietowanie i prezentacja produktów, o których mowa w załączniku VII część II pkt 1-11, 13, 15 i 16, wprowadzanych do obrotu w Unii lub przeznaczonych na wywóz, obejmuje następujące obowiązkowe dane szczegółowe:

1. Etykietowanie i prezentacja produktów, o których mowa w załączniku VII część II pkt 1–11, 13, 15, 16, 18 i 19, wprowadzanych do obrotu w Unii lub przeznaczonych na wywóz, obejmuje następujące obowiązkowe dane szczegółowe:

a) oznaczenie kategorii produktu sektora wina zgodnie z załącznikiem VII część II;

a) oznaczenie kategorii produktu sektora wina zgodnie z załącznikiem VII część II;

b) dla win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym:

b) dla win o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym:

(i) termin »chroniona nazwa pochodzenia« lub »chronione oznaczenie geograficzne«; oraz

(i) termin »chroniona nazwa pochodzenia« lub »chronione oznaczenie geograficzne«

(ii) chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne;

oraz (ii) chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne;

c) rzeczywistą objętościową zawartość alkoholu,

c) rzeczywistą objętościową zawartość alkoholu,

d) wskazanie miejsca wytworzenia;

d) wskazanie miejsca wytworzenia;

e) wskazanie podmiotu dokonującego butelkowania lub, w przypadku wina musującego, wina musującego gazowanego, gatunkowego wina musującego lub gatunkowego aromatyzowanego wina musującego – nazwy producenta lub dostawcy;

e) wskazanie podmiotu dokonującego butelkowania lub, w przypadku wina musującego, wina musującego gazowanego, gatunkowego wina musującego lub gatunkowego aromatyzowanego wina musującego – nazwy producenta lub dostawcy;

f) wskazanie importera w przypadku win importowanych; oraz

f) wskazanie importera w przypadku win importowanych;

g) w przypadku wina musującego, wina musującego gazowanego, gatunkowego wina musującego lub gatunkowego aromatyzowanego wina musującego – wskazanie zawartości cukru.

g) w przypadku wina musującego, wina musującego gazowanego, gatunkowego wina musującego lub gatunkowego aromatyzowanego wina musującego – wskazanie zawartości cukru;

ga) informacje o wartości odżywczej, których treść może ograniczać się wyłącznie do podania wartości energetycznej oraz

gb) wykaz składników.

2.  Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 lit. a) odesłanie do kategorii produktu sektora wina może zostać pominięte w przypadku win, których etykiety zawierają chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne.

2.  Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 lit. a) odesłanie do kategorii produktu sektora wina może zostać pominięte w przypadku win, których etykiety zawierają chronioną nazwę pochodzenia lub chronione oznaczenie geograficzne.

3.  Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 lit. b) odesłanie do terminów »chroniona nazwa pochodzenia« lub »chronione oznaczenie geograficzne« może zostać pominięte w następujących przypadkach:

3.  Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 lit. b) odesłanie do terminów »chroniona nazwa pochodzenia« lub »chronione oznaczenie geograficzne« może zostać pominięte w następujących przypadkach:

a) gdy na etykiecie, zgodnie ze specyfikacją produktu, o której mowa w art. 94 ust. 2, umieszczono określenie tradycyjne, zgodnie z art. 112 lit. a);

a) gdy na etykiecie, zgodnie ze specyfikacją produktu, o której mowa w art. 94 ust. 2, umieszczono określenie tradycyjne, zgodnie z art. 112 lit. a);

b) w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, które określi Komisja, w drodze aktów delegowanych przyjętych zgodnie z art. 227, aby zapewnić zgodność z aktualnymi praktykami związanymi z etykietowaniem.

b) w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, które określi Komisja, w drodze aktów delegowanych przyjętych zgodnie z art. 227, aby zapewnić zgodność z aktualnymi praktykami związanymi z etykietowaniem.

3a.  Aby zapewnić jednolite stosowanie ust. 1 lit. ga), wartość energetyczną:

a) wyraża się liczbowo i słownie lub za pomocą symboli, zwłaszcza symbolu (E) oznaczającego energię;

b) oblicza się z zastosowaniem współczynników przeliczeniowych podanych w załączniku XIV do rozporządzenia (UE) nr 1169/2011;

c) wyraża się w postaci wartości średnich w kcal uzyskanych na podstawie:

(i) dokonanej przez producenta analizy wina lub

(ii) obliczenia na podstawie ogólnie przyjętych i uznanych danych w oparciu o średnie wartości dla typowych i charakterystycznych win;

d) wyraża się w przeliczeniu na 100 ml. Ponadto może być ona wyrażona w przeliczeniu na jednostkową ilość żywności, łatwo rozpoznawalną przez konsumenta, pod warunkiem że użyta jednostka jest określona ilościowo na etykiecie oraz że podana jest liczba jednostek zawarta w opakowaniu.

3b.  W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. gb) wykaz składników może zostać podany również w sposób inny niż na etykiecie umieszczonej na butelce lub jakimkolwiek innym pojemniku, o ile na etykiecie umieszczone zostanie wyraźne i bezpośrednie odesłanie. Wykaz ten nie może być umieszczany razem z innymi informacjami służącymi celom handlowym lub marketingowym.

3c.  Państwa członkowskie wprowadzają środki w celu zapewnienia, że produkty, o których mowa w ust. 1, które nie są opatrzone etykietami zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, nie będą wprowadzane do obrotu lub zostaną wycofane z obrotu, jeśli już zostały do niego wprowadzone.

3d.  Podmioty gospodarcze, które dobrowolnie chcą przekazywać konsumentom informacje na temat kaloryczności produktów sektora wina od roku gospodarczego rozpoczynającego się przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, stosują art. 119 w całości”.

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

19a)  dodaje się literę w brzmieniu:

fa) terminy dotyczące ochrony zasobów genetycznych winorośli;

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

20)  w art. 122 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

skreśla się

a)  uchyla się lit. b) ppkt (ii);

b)  w lit. c) dodaje się ppkt (iii) w brzmieniu:

„(iii)  terminów odnoszących się do gospodarstwa rolnego oraz warunków ich użycia; ”

c)  lit. d) ppkt (i) otrzymuje brzmienie:

„(i)  warunków stosowania niektórych kształtów butelek i zamknięć oraz wykazu niektórych szczególnych kształtów butelek;”;

Tekst obowiązujący

Poprawka

20a)  art. 122 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 122

„Artykuł 122

Przekazanie uprawnień

Przekazanie uprawnień

1.  W celu uwzględnienia specyfiki sektora wina, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych zawierających przepisy i ograniczenia dotyczące:

1.  W celu uwzględnienia specyfiki sektora wina, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych zawierających przepisy i ograniczenia dotyczące:

a) prezentacji i stosowania na etykietach innych danych szczegółowych niż określone w niniejszej sekcji;

a) prezentacji i stosowania na etykietach innych danych szczegółowych niż określone w niniejszej sekcji;

b) obowiązkowych danych szczegółowych dotyczących:

b) obowiązkowych danych szczegółowych dotyczących:

(i) terminów wykorzystywanych do sformułowania obowiązkowych danych szczegółowych oraz warunków ich użycia;

(i) terminów wykorzystywanych do sformułowania obowiązkowych danych szczegółowych oraz warunków ich użycia;

(ii) terminów odnoszących się do gospodarstwa rolnego oraz warunków ich użycia;

(iii) przepisów dopuszczających ustanowienie przez państwa członkowskie będące producentami przepisów uzupełniających dotyczących obowiązkowych danych szczegółowych;

(iii) przepisów dopuszczających ustanowienie przez państwa członkowskie będące producentami przepisów uzupełniających dotyczących obowiązkowych danych szczegółowych;

(iv) przepisów dopuszczających dalsze odstępstwa w uzupełnieniu tych, o których mowa w art. 119 ust. 2, w odniesieniu do pomijania odesłania do kategorii produktu sektora wina; oraz

(iv) przepisów dopuszczających dalsze odstępstwa w uzupełnieniu tych, o których mowa w art. 119 ust. 2, w odniesieniu do pomijania odesłania do kategorii produktu sektora wina;

v) przepisów dotyczących stosowania języków;

v) przepisów dotyczących stosowania języków oraz

(va) przepisów dotyczących art. 119 ust. 1 lit. gb);

c) fakultatywnych danych szczegółowych dotyczących:

c) fakultatywnych danych szczegółowych dotyczących:

(i) terminów wykorzystywanych do sformułowania fakultatywnych danych szczegółowych oraz warunków ich użycia;

(i) terminów wykorzystywanych do sformułowania fakultatywnych danych szczegółowych oraz warunków ich użycia;

(ii) przepisów dopuszczających ustanowienie przez państwa członkowskie będące producentami przepisów uzupełniających dotyczących fakultatywnych danych szczegółowych;

(ii) przepisów dopuszczających ustanowienie przez państwa członkowskie będące producentami przepisów uzupełniających dotyczących fakultatywnych danych szczegółowych;

(iia) terminów odnoszących się do gospodarstwa rolnego oraz warunków ich użycia;

d) prezentacji w odniesieniu do:

d) prezentacji w odniesieniu do:

(i) warunków stosowania niektórych kształtów butelek oraz wykazu niektórych szczególnych kształtów butelek;

(i) warunków stosowania niektórych kształtów butelek i zamknięć oraz wykazu niektórych szczególnych kształtów butelek;

(ii) warunków stosowania butelek i zamknięć typu „wino musujące”;

(ii) warunków stosowania butelek i zamknięć typu „wino musujące”;

(iii) przepisów dopuszczających ustanowienie przez państwa członkowskie będące producentami przepisów uzupełniających dotyczących prezentacji;

(iii) przepisów dopuszczających ustanowienie przez państwa członkowskie będące producentami przepisów uzupełniających dotyczących prezentacji;

(iv) przepisów dotyczących stosowania języków.

(iv) przepisów dotyczących stosowania języków.

Komisja przyjmuje akty delegowane, o których mowa w lit. b) ppkt (va), nie później niż 18 miesięcy po ... [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].

2.  W celu zapewnienia ochrony uzasadnionych interesów podmiotów gospodarczych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych określających przepisy dotyczące tymczasowego etykietowania i prezentacji win opatrzonych chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym, w przypadku gdy ta nazwa pochodzenia lub to oznaczenie geograficzne spełnia niezbędne wymogi.

2.  W celu zapewnienia ochrony uzasadnionych interesów podmiotów gospodarczych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych określających przepisy dotyczące tymczasowego etykietowania i prezentacji win opatrzonych chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym, w przypadku gdy ta nazwa pochodzenia lub to oznaczenie geograficzne spełnia niezbędne wymogi.

3.  W celu zapewnienia, aby podmioty gospodarcze nie ponosiły szkody, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych określających przepisy przejściowe dotyczące wina, które wprowadzono do obrotu i opatrzono etykietą zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie przed dniem 1 sierpnia 2009 r.

3.  W celu zapewnienia, aby podmioty gospodarcze nie ponosiły szkody, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych określających przepisy przejściowe dotyczące wina, które wprowadzono do obrotu i opatrzono etykietą zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie przed dniem 1 sierpnia 2009 r.

4.  W celu uwzględnienia specyfiki handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych określających odstępstwa od niniejszej sekcji w odniesieniu do produktów będących przedmiotem wywozu, o ile wymaga tego prawo danego państwa trzeciego.

4.  W celu uwzględnienia specyfiki handlu między Unią a niektórymi państwami trzecimi, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 227 aktów delegowanych określających odstępstwa od niniejszej sekcji w odniesieniu do produktów będących przedmiotem wywozu, o ile wymaga tego prawo danego państwa trzeciego”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

ba)  tytuł art. 125 otrzymuje brzmienie:

Porozumienia w sektorze cukru

„Porozumienia w sektorze buraków cukrowych i trzciny cukrowej”

Tekst obowiązujący

Poprawka

bb)  tytuł art. 126 otrzymuje brzmienie:

Sprawozdawczość cenowa na rynku cukru

„Sprawozdawczość cenowa na rynkach”

Tekst obowiązujący

Poprawka

bc)  art. 126 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające system informowania o cenach na rynku cukru, w tym ustalenia dotyczące publikacji na temat poziomów cen na tym rynku. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2. System, o którym mowa w akapicie pierwszym, opiera się na informacjach dostarczonych przez przedsiębiorstwa produkujące biały cukier lub przez inne podmioty gospodarcze zajmujące się handlem cukrem. Informacje te uznaje się za poufne.

„Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające system informowania o cenach zarówno na rynku buraków cukrowych i trzciny cukrowej, jak i na rynku cukru i etanolu, w tym ustalenia dotyczące publikacji na temat poziomów cen na tym rynku. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2. System, o którym mowa w akapicie pierwszym, opiera się na informacjach dostarczonych przez przedsiębiorstwa produkujące cukier lub etanol lub przez inne podmioty gospodarcze zajmujące się handlem cukrem lub etanolem. Informacje te uznaje się za poufne”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

22a)  art. 148 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 148

„Artykuł 148

Stosunki umowne w sektorze mleka i przetworów mlecznych

Stosunki umowne w sektorze mleka i przetworów mlecznych

1.  W przypadku gdy państwo członkowskie postanowi, że każda dostawa na jego terytorium mleka surowego przez rolnika do przetwórcy mleka surowego musi być przedmiotem pisemnej umowy między stronami, lub postanowi, że pierwsi skupujący muszą złożyć pisemną ofertę zawarcia umowy o dostawę mleka surowego przez rolników, taka umowa lub oferta umowy musi spełniać warunki określone w ust. 2.

1.  W przypadku gdy państwo członkowskie postanowi, że każda dostawa na jego terytorium mleka surowego przez rolnika do przetwórcy mleka surowego musi być przedmiotem pisemnej umowy między stronami, lub postanowi, że pierwsi skupujący muszą złożyć pisemną ofertę zawarcia umowy o dostawę mleka surowego przez rolników, taka umowa lub oferta umowy musi spełniać warunki określone w ust. 2.

W przypadku gdy państwo członkowskie postanowi, że dostawy mleka surowego przez rolnika do przetwórcy mleka surowego muszą być przedmiotem pisemnej umowy między stronami, musi ono również postanowić, który etap lub etapy dostawy są objęte taką umową, jeżeli dostawa mleka surowego jest dokonywana za pośrednictwem jednego lub większej liczby nabywców.

W przypadku gdy państwo członkowskie postanowi, że dostawy mleka surowego przez rolnika do przetwórcy mleka surowego muszą być przedmiotem pisemnej umowy między stronami, musi ono również postanowić, który etap lub etapy dostawy są objęte taką umową, jeżeli dostawa mleka surowego jest dokonywana za pośrednictwem jednego lub większej liczby nabywców.

Do celów niniejszego artykułu »nabywca« oznacza przedsiębiorstwo, które przewozi surowe mleko od rolnika lub innego nabywcy do przetwórcy mleka surowego lub innego nabywcy, a w każdym takim przypadku ma miejsce przeniesienie prawa własności do mleka surowego.

Do celów niniejszego artykułu »nabywca« oznacza przedsiębiorstwo, które przewozi surowe mleko od rolnika lub innego nabywcy do przetwórcy mleka surowego lub innego nabywcy, a w każdym takim przypadku ma miejsce przeniesienie prawa własności do mleka surowego.

1a.  W przypadku gdy państwa członkowskie nie korzystają z możliwości przewidzianych w ust. 1 niniejszego artykułu, producent, organizacja producentów lub zrzeszenie organizacji producentów mogą wymagać, aby każda dostawa mleka surowego do przetwórcy mleka surowego była przedmiotem pisemnej umowy między stronami lub pisemnej oferty umowy od pierwszych podmiotów skupujących, na warunkach określonych w ust. 4 akapit pierwszy niniejszego artykułu.

1a.  W przypadku gdy państwa członkowskie nie korzystają z możliwości przewidzianych w ust. 1 niniejszego artykułu, producent, organizacja producentów lub zrzeszenie organizacji producentów mogą wymagać, aby każda dostawa mleka surowego do przetwórcy mleka surowego była przedmiotem pisemnej umowy między stronami lub pisemnej oferty umowy od pierwszych podmiotów skupujących, na warunkach określonych w ust. 4 akapit pierwszy niniejszego artykułu.

Jeśli pierwszym podmiotem skupującym jest mikroprzedsiębiorstwo bądź małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE, umowa lub oferta umowy nie są obowiązkowe, bez uszczerbku dla możliwości korzystania przez strony ze standardowej umowy sporządzonej przez organizację międzybranżową.

Jeśli pierwszym podmiotem skupującym jest mikroprzedsiębiorstwo bądź małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE, umowa lub oferta umowy nie są obowiązkowe, bez uszczerbku dla możliwości korzystania przez strony ze standardowej umowy sporządzonej przez organizację międzybranżową.

2.  Umowa lub oferta umowy, o których mowa w ust. 1 i 1a:

2.  Umowa lub oferta umowy, o których mowa w ust. 1 i 1a:

a) jest sporządzana przed dostawą;

a) jest sporządzana przed dostawą;

b) jest sporządzana w formie pisemnej, oraz

b) jest sporządzana w formie pisemnej, oraz

c) zawiera w szczególności następujące elementy:

c) zawiera w szczególności następujące elementy:

(i) cenę do zapłaty za dostawę, która:

(i) cenę do zapłaty za dostawę, która:

– jest niezmienna i określona w umowie; lub

– jest niezmienna i określona w umowie lub

– jest obliczana poprzez połączenie różnych czynników określonych w umowie, które mogą obejmować wskaźniki rynku odzwierciedlające zmianę warunków na rynku, dostarczoną ilość oraz jakość lub skład dostarczonego mleka surowego;”;

– jest obliczana poprzez połączenie różnych czynników określonych w umowie, które mogą obejmować obiektywne wskaźniki kosztów produkcji i kosztów rynkowych, które są łatwo dostępne i zrozumiałe, odzwierciedlające zmianę warunków na rynku, dostarczoną ilość oraz jakość lub skład dostarczonego mleka surowego.

W tym celu państwa członkowskie, które postanowiły zastosować ust. 1, określają wskaźniki zgodnie z obiektywnymi kryteriami i na podstawie aktualnych badań dotyczących produkcji i łańcucha żywnościowego, aby w dowolnym momencie możliwe było ich określenie;

(ii) ilość mleka surowego, którą można dostarczyć lub która musi zostać dostarczona, wraz z terminem takich dostaw;

(ii) ilość mleka surowego, którą można dostarczyć lub która musi zostać dostarczona, wraz z terminem takich dostaw, przy czym nie można ustanowić zapisów o karach z powodu niewywiązania się ze zobowiązań w skali miesięcznej;

(iii) okres obowiązywania umowy, który może być ograniczony lub nieograniczony, z klauzulami dotyczącymi rozwiązania umowy;

(iii) okres obowiązywania umowy, który może być ograniczony lub nieograniczony, z klauzulami dotyczącymi rozwiązania umowy;

(iv) szczegóły dotyczące terminów i procedur płatności;

(iv) szczegóły dotyczące terminów i procedur płatności;

(v) ustalenia dotyczące odbioru lub dostawy mleka surowego; oraz

(v) ustalenia dotyczące odbioru lub dostawy mleka surowego; oraz

(vi) przepisy mające zastosowanie w przypadku zaistnienia siły wyższej.

(vi) przepisy mające zastosowanie w przypadku zaistnienia siły wyższej.

3.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 1a umowa lub oferta umowy nie są wymagane w przypadku, gdy mleko surowe jest dostarczane do spółdzielni przez jej członka, jeżeli statut tej spółdzielni lub zasady i decyzje w nim przewidziane lub z niego wynikające zawierają przepisy o skutkach podobnych do przepisów zawartych w ust. 2 lit. a), b) i c).

3.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 1a umowa lub oferta umowy nie są wymagane w przypadku, gdy mleko surowe jest dostarczane do spółdzielni przez jej członka, jeżeli statut tej spółdzielni lub zasady i decyzje w nim przewidziane lub z niego wynikające zawierają przepisy o skutkach podobnych do przepisów zawartych w ust. 2 lit. a), b) i c).

4.  Wszystkie elementy umów na dostawę mleka surowego zawieranych przez rolników, nabywców mleka surowego lub przetwórców mleka surowego, w tym elementy określone w ust. 2 lit. c), są swobodnie negocjowane między stronami.

4.  Wszystkie elementy umów na dostawę mleka surowego zawieranych przez rolników, nabywców mleka surowego lub przetwórców mleka surowego, w tym elementy określone w ust. 2 lit. c), są swobodnie negocjowane między stronami.

Niezależnie od akapitu pierwszego, zastosowanie ma jedna z poniższych liter lub większa ich liczba:

Niezależnie od akapitu pierwszego, zastosowanie ma jedna z poniższych liter lub większa ich liczba:

a) w przypadku gdy zgodnie z ust. 1 państwo członkowskie postanowi wprowadzić obowiązek zawierania pisemnej umowy o dostawę mleka surowego, może ono ustanowić:

a) w przypadku gdy zgodnie z ust. 1 państwo członkowskie postanowi wprowadzić obowiązek zawierania pisemnej umowy o dostawę mleka surowego, może ono ustanowić:

(i) obowiązek stron uzgodnienia relacji między daną dostarczoną ilością a ceną do zapłaty za tę dostawę;

(i) obowiązek stron uzgodnienia relacji między daną dostarczoną ilością a ceną do zapłaty za tę dostawę;

(ii) minimalny okres obowiązywania, który ma zastosowanie wyłącznie do umów pisemnych między rolnikiem a pierwszym podmiotem skupującym mleko surowe; taki minimalny okres obowiązywania umowy wynosi co najmniej sześć miesięcy i nie może zakłócać właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego;

(ii) minimalny okres obowiązywania, który ma zastosowanie wyłącznie do umów pisemnych między rolnikiem a pierwszym podmiotem skupującym mleko surowe; taki minimalny okres obowiązywania umowy wynosi co najmniej sześć miesięcy i nie może zakłócać właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego;

b) w przypadku gdy państwo członkowskie postanowi, że pierwszy podmiot skupujący mleko surowe musi złożyć pisemną ofertę umowy rolnikowi zgodnie z ust. 1, może postanowić, że oferta musi obejmować minimalny okres obowiązywania umowy określony w tym celu przez prawo krajowe; taki minimalny czas obowiązywania wynosi co najmniej sześć miesięcy i nie może zakłócać właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

b) w przypadku gdy państwo członkowskie postanowi, że pierwszy podmiot skupujący mleko surowe musi złożyć pisemną ofertę umowy rolnikowi zgodnie z ust. 1, może postanowić, że oferta musi obejmować minimalny okres obowiązywania umowy określony w tym celu przez prawo krajowe; taki minimalny czas obowiązywania wynosi co najmniej sześć miesięcy i nie może zakłócać właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Akapit drugi pozostaje bez uszczerbku dla prawa rolnika do sprzeciwienia się stosowaniu takiego minimalnego okresu obowiązywania, pod warunkiem iż złoży taki sprzeciw na piśmie. W takim przypadku strony mają swobodę negocjacji wszystkich elementów umowy, w tym elementów, o których mowa w ust. 2 lit. c).

Akapit drugi pozostaje bez uszczerbku dla prawa rolnika do sprzeciwienia się stosowaniu takiego minimalnego okresu obowiązywania, pod warunkiem iż złoży taki sprzeciw na piśmie. W takim przypadku strony mają swobodę negocjacji wszystkich elementów umowy, w tym elementów, o których mowa w ust. 2 lit. c).

5.  Państwa członkowskie korzystające z możliwości, o których mowa w niniejszym artykule, powiadamiają Komisję o sposobie ich stosowania.

5.  Państwa członkowskie korzystające z możliwości, o których mowa w niniejszym artykule, powiadamiają Komisję o sposobie ich stosowania.

6.  Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające środki niezbędne do jednolitego stosowania ust. 2 lit. a) i b) oraz ust. 3 niniejszego artykułu oraz środki dotyczące powiadomień, jakie mają być dokonywane przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym artykułem. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2.

6.  Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające środki niezbędne do jednolitego stosowania ust. 2 lit. a) i b) oraz ust. 3 niniejszego artykułu oraz środki dotyczące powiadomień, jakie mają być dokonywane przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym artykułem. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

22b)  art. 149 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 149

„Artykuł 149

Negocjacje umowne w sektorze mleka i przetworów mlecznych

Negocjacje umowne w sektorze mleka i przetworów mlecznych

1.  Organizacja producentów w sektorze mleka i przetworów mlecznych, która została uznana na mocy art. 161 ust. 1, może w imieniu swoich członków będących rolnikami – w odniesieniu do części lub całości ich wspólnej produkcji – negocjować umowy o dostawę przez rolnika mleka surowego do przetwórcy mleka surowego lub do nabywcy w rozumieniu art. 148 ust. 1 akapit trzeci.

1.  Organizacja producentów w sektorze mleka i przetworów mlecznych, która została uznana na mocy art. 161 ust. 1, może w imieniu swoich członków będących rolnikami – w odniesieniu do części lub całości ich wspólnej produkcji – negocjować umowy o dostawę przez rolnika mleka surowego do przetwórcy mleka surowego lub do nabywcy w rozumieniu art. 148 ust. 1 akapit trzeci.

2.  Negocjacje mogą być prowadzone przez organizację producentów:

2.  Negocjacje mogą być prowadzone przez organizację producentów:

a) bez względu na to, czy ma miejsce przeniesienie prawa własności do mleka surowego przez rolników na organizację producentów;

a) bez względu na to, czy ma miejsce przeniesienie prawa własności do mleka surowego przez rolników na organizację producentów;

b) bez względu na to, czy negocjowana cena jest taka sama w odniesieniu do wspólnej produkcji niektórych lub wszystkich rolników należących do organizacji;

b) bez względu na to, czy negocjowana cena jest taka sama w odniesieniu do wspólnej produkcji niektórych lub wszystkich rolników należących do organizacji;

c) pod warunkiem że w odniesieniu do danej organizacji producentów spełnione są wszystkie z poniższych warunków:

c) pod warunkiem że w odniesieniu do danej organizacji producentów spełnione są wszystkie z poniższych warunków:

(i) ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami nie przekracza 3,5 % całkowitej produkcji unijnej,

(i) ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami nie przekracza 4,5 % całkowitej produkcji unijnej,

(ii) ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami produkowana w danym państwie członkowskim nie przekracza 33 % całkowitej produkcji krajowej tego państwa członkowskiego; oraz

(ii) ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami produkowana w danym państwie członkowskim nie przekracza 33 % całkowitej produkcji krajowej tego państwa członkowskiego; oraz

(iii) ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami dostarczana w danym państwie członkowskim nie przekracza 33 % całkowitej produkcji krajowej tego państwa członkowskiego;

(iii) ilość mleka surowego objęta takimi negocjacjami dostarczana w danym państwie członkowskim nie przekracza 33 % całkowitej produkcji krajowej tego państwa członkowskiego;

d) pod warunkiem że zainteresowani rolnicy nie są członkami jakiejkolwiek innej organizacji producentów, która również negocjuje takie umowy w ich imieniu; jednakże państwa członkowskie mogą odstąpić od tego warunku w należycie uzasadnionych przypadkach, gdy rolnicy posiadają dwie różne jednostki produkcyjne znajdujące się na różnych obszarach geograficznych;

d) pod warunkiem że zainteresowani rolnicy nie są członkami jakiejkolwiek innej organizacji producentów, która również negocjuje takie umowy w ich imieniu; jednakże państwa członkowskie mogą odstąpić od tego warunku w należycie uzasadnionych przypadkach, gdy rolnicy posiadają dwie różne jednostki produkcyjne znajdujące się na różnych obszarach geograficznych;

e) pod warunkiem że mleko surowe nie podlega obowiązkowi dostaw wynikającemu z członkostwa rolnika w spółdzielni zgodnie z warunkami określonymi w statucie spółdzielni lub przepisach i decyzjach w nim zawartych lub z niego wynikających; oraz

e) pod warunkiem że mleko surowe nie podlega obowiązkowi dostaw wynikającemu z członkostwa rolnika w spółdzielni zgodnie z warunkami określonymi w statucie spółdzielni lub przepisach i decyzjach w nim zawartych lub z niego wynikających oraz

f) pod warunkiem że organizacja producentów powiadomi właściwe organy państwa członkowskiego lub państw członkowskich, w których działa, o ilości mleka surowego objętej takimi negocjacjami.

f) pod warunkiem że organizacja producentów powiadomi właściwe organy państwa członkowskiego lub państw członkowskich, w których działa, o ilości mleka surowego objętej takimi negocjacjami.

3.  Niezależnie od warunków określonych w ust. 2 lit. c) ppkt (ii) oraz (iii), organizacja producentów może prowadzić negocjacje zgodnie z ust. 1, pod warunkiem że w przypadku tej organizacji producentów ilość mleka surowego objęta negocjacjami, która jest produkowana lub dostarczana w państwie członkowskim o całkowitej rocznej produkcji mleka surowego poniżej 500 000 ton, nie przekracza 45 % całkowitej produkcji krajowej tego państwa członkowskiego.

3.  Niezależnie od warunków określonych w ust. 2 lit. c) ppkt (ii) oraz (iii), organizacja producentów może prowadzić negocjacje zgodnie z ust. 1, pod warunkiem że w przypadku tej organizacji producentów ilość mleka surowego objęta negocjacjami, która jest produkowana lub dostarczana w państwie członkowskim o całkowitej rocznej produkcji mleka surowego poniżej 500 000 ton, nie przekracza 45 % całkowitej produkcji krajowej tego państwa członkowskiego.

4.  Do celów niniejszego artykułu odniesienia do organizacji producentów obejmują zrzeszenia takich organizacji producentów.

4.  Do celów niniejszego artykułu odniesienia do organizacji producentów obejmują zrzeszenia takich organizacji producentów.

5.  Do celów stosowania ust. 2 lit. c) i ust. 3 Komisja publikuje – w sposób, który uzna za stosowny – wielkość produkcji mleka surowego w Unii i państwach członkowskich przy wykorzystaniu najbardziej aktualnych dostępnych informacji.

5.  Do celów stosowania ust. 2 lit. c) i ust. 3 Komisja publikuje – w sposób, który uzna za stosowny – wielkość produkcji mleka surowego w Unii i państwach członkowskich przy wykorzystaniu najbardziej aktualnych dostępnych informacji.

6.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 lit. c) i ust. 3, w przypadku gdy nie zostały przekroczone określone w nim progi, organ ds. konkurencji, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, może w indywidualnym przypadku podjąć decyzję o ponownym rozpoczęciu danych negocjacji przez daną organizację producentów albo niedopuszczeniu do ich prowadzenia, jeżeli uzna on, że jest to niezbędne, aby zapobiec wykluczeniu konkurencji lub aby uniknąć na podległym mu obszarze poważnych szkód po stronie przetwórców mleka surowego będących MŚP.

6.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 lit. c) i ust. 3, w przypadku gdy nie zostały przekroczone określone w nim progi, organ ds. konkurencji, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, może w indywidualnym przypadku podjąć decyzję o ponownym rozpoczęciu danych negocjacji przez daną organizację producentów albo niedopuszczeniu do ich prowadzenia, jeżeli uzna on, że jest to niezbędne, aby zapobiec wykluczeniu konkurencji lub aby uniknąć na podległym mu obszarze poważnych szkód po stronie przetwórców mleka surowego będących MŚP.

W odniesieniu do negocjacji obejmujących produkcję więcej niż jednego państwa członkowskiego decyzję, o której mowa w akapicie pierwszym, podejmuje Komisja bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 229 ust. 2 lub 3. W pozostałych przypadkach decyzję taką podejmuje krajowy organ ds. konkurencji państwa członkowskiego, którego dotyczą negocjacje.

W odniesieniu do negocjacji obejmujących produkcję więcej niż jednego państwa członkowskiego decyzję, o której mowa w akapicie pierwszym, podejmuje Komisja bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 229 ust. 2 lub 3. W pozostałych przypadkach decyzję taką podejmuje krajowy organ ds. konkurencji państwa członkowskiego, którego dotyczą negocjacje.

Decyzji, o których mowa w niniejszym ustępie, nie stosuje się wcześniej niż w dniu poinformowania o nich zainteresowanych podmiotów.

Decyzji, o których mowa w niniejszym ustępie, nie stosuje się wcześniej niż w dniu poinformowania o nich zainteresowanych podmiotów.

7.  Do celów niniejszego artykułu:

7.  Do celów niniejszego artykułu:

a) »krajowy organ ds. konkurencji« oznacza organ, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003²²;

a) »krajowy organ ds. konkurencji« oznacza organ, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003²²;

b) »MŚP« oznacza mikroprzedsiębiorstwo oraz małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE.

b) »MŚP« oznacza mikroprzedsiębiorstwo oraz małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE.

8.  Państwa członkowskie, w których odbywają się negocjacje zgodnie z niniejszym artykułem, powiadamiają Komisję o zastosowaniu ust. 2 lit. f) i ust. 6.

8.  Państwa członkowskie, w których odbywają się negocjacje zgodnie z niniejszym artykułem, powiadamiają Komisję o zastosowaniu ust. 2 lit. f) i ust. 6.

__________________

__________________

²² Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 101 i 102 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).

²² Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 101 i 102 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1)”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

22c)  art. 150 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 150

„Artykuł 150

Regulacja podaży sera o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym

Regulacja podaży sera o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym

1.  Na wniosek organizacji producentów uznanej na mocy art. 152 ust. 3, organizacji międzybranżowej uznanej na mocy art. 157 ust. 3 lub grupy podmiotów, o której mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, państwa członkowskie mogą ustanowić, na czas określony, wiążące przepisy regulujące podaż sera objętego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym na mocy art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, lub ich produktu objętego krajowym systemem jakości.

1.  Na wniosek organizacji producentów uznanej na mocy art. 152 ust. 1 lub art. 161 ust. 1, organizacji międzybranżowej uznanej na mocy art. 157 ust. 1 lub grupy podmiotów, o której mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, państwa członkowskie mogą ustanowić, na czas określony, wiążące przepisy regulujące podaż sera objętego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym na mocy art. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

2.  Przepisy, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, są uzależnione od uprzedniego zawarcia porozumienia między stronami na obszarze geograficznym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. Takie porozumienie jest zawierane przez co najmniej dwie trzecie producentów mleka lub ich przedstawicieli produkujących co najmniej dwie trzecie mleka surowego wykorzystywanego do produkcji sera, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz, w stosownych przypadkach, przez co najmniej dwie trzecie producentów tego sera, których wielkość produkcji odpowiada co najmniej dwóm trzecim produkcji tego sera na obszarze geograficznym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

2.  Przepisy, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, są uzależnione od uprzedniego zawarcia porozumienia między stronami na obszarze geograficznym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. Takie porozumienie jest zawierane przez co najmniej dwie trzecie producentów mleka lub ich przedstawicieli produkujących co najmniej dwie trzecie mleka surowego wykorzystywanego do produkcji sera, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz, w stosownych przypadkach, przez co najmniej dwie trzecie producentów tego sera lub ich przedstawicieli, których wielkość produkcji odpowiada co najmniej dwóm trzecim produkcji tego sera na obszarze geograficznym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

3.  Do celów ust. 1, w odniesieniu do sera objętego chronionym oznaczeniem geograficznym, obszar geograficzny pochodzenia mleka surowego wymieniony w specyfikacji produktu danego sera pokrywa się z obszarem geograficznym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, dotyczącym tego sera.

3.  Do celów ust. 1, w odniesieniu do sera objętego chronionym oznaczeniem geograficznym, obszar geograficzny pochodzenia mleka surowego wymieniony w specyfikacji produktu danego sera pokrywa się z obszarem geograficznym, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, dotyczącym tego sera.

4.  Przepisy, o których mowa w ust. 1:

4.  Przepisy, o których mowa w ust. 1:

a) dotyczą jedynie zarządzania dostawami danego produktu i mają na celu dostosowanie podaży danego sera do popytu;

a) dotyczą jedynie zarządzania dostawami danego produktu i mają na celu dostosowanie podaży danego sera do popytu;

b) dotyczą tylko danego produktu;

b) dotyczą tylko danego produktu;

c) mogą być wiążące przez nie dłużej niż trzy lata, a ich obowiązywanie może zostać przedłużone po tym okresie w następstwie złożenia nowego wniosku, o którym mowa w ust. 1;

c) mogą być wiążące przez nie dłużej niż pięć lat, a ich obowiązywanie może zostać przedłużone po tym okresie w następstwie złożenia nowego wniosku, o którym mowa w ust. 1;

d) nie mogą powodować uszczerbku dla handlu produktami innymi niż te, których dotyczą te przepisy;

d) nie mogą powodować uszczerbku dla handlu produktami innymi niż te, których dotyczą te przepisy;

e) nie odnoszą się do jakichkolwiek transakcji przeprowadzonych po pierwszym wprowadzeniu danego sera do obrotu;

e) nie odnoszą się do jakichkolwiek transakcji przeprowadzonych po pierwszym wprowadzeniu danego sera do obrotu;

f) nie mogą umożliwiać ustalania cen, w tym również w przypadku gdy ceny są ustalane w charakterze wytycznych lub zalecenia;

f) nie mogą umożliwiać ustalania cen, w tym również w przypadku gdy ceny są ustalane w charakterze wytycznych lub zalecenia;

g) nie mogą uniemożliwiać dostępu do znacznej ilości danego produktu, która normalnie byłaby dostępna;

g) nie mogą uniemożliwiać dostępu do znacznej ilości danego produktu, która normalnie byłaby dostępna;

h) nie mogą prowadzić do dyskryminacji, tworzyć barier dla nowych uczestników rynku ani wywierać negatywnego wpływu na drobnych producentów;

h) nie mogą prowadzić do dyskryminacji, tworzyć barier dla nowych uczestników rynku ani wywierać negatywnego wpływu na drobnych producentów;

i) przyczyniają się do podtrzymania jakości lub rozwoju danego produktu;

i) przyczyniają się do podtrzymania jakości lub rozwoju danego produktu;

j) pozostają bez uszczerbku dla art. 149.

j) pozostają bez uszczerbku dla art. 149.

5.  Przepisy, o których mowa w ust. 1, są publikowane w organie promulgacyjnym danego państwa członkowskiego.

5.  Przepisy, o których mowa w ust. 1, są publikowane w organie promulgacyjnym danego państwa członkowskiego.

6.  Państwa członkowskie przeprowadzają kontrole w celu zadbania spełnienie warunków określonych w ust. 4, a w przypadku stwierdzenia przez właściwe władze, że warunki te nie są spełniane, uchylają przepisy, o których mowa w ust. 1.

6.  Państwa członkowskie przeprowadzają kontrole w celu zadbania spełnienie warunków określonych w ust. 4, a w przypadku stwierdzenia przez właściwe władze, że warunki te nie są spełniane, uchylają przepisy, o których mowa w ust. 1.

7.  Państwa członkowskie powiadamiają niezwłocznie Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1, które przyjęły. Komisja informuje pozostałe państwa członkowskie o każdym powiadomieniu o takich przepisach.

7.  Państwa członkowskie powiadamiają niezwłocznie Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1, które przyjęły. Komisja informuje pozostałe państwa członkowskie o każdym powiadomieniu o takich przepisach.

8.  Komisja może w dowolnym czasie przyjmować akty wykonawcze nakładające na państwo członkowskie obowiązek uchylenia przepisów określonych przez to państwo członkowskie zgodnie z ust. 1 w przypadku stwierdzenia przez Komisję, że przepisy te nie są zgodne z warunkami określonymi w ust. 4, uniemożliwiają lub zakłócają konkurencję na znacznym obszarze rynku wewnętrznego lub zagrażają wolnemu handlowi lub osiągnięciu celów art. 39 TFUE. Akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 229 ust. 2 lub 3 niniejszego rozporządzenia.

8.  Komisja może w dowolnym czasie przyjmować akty wykonawcze nakładające na państwo członkowskie obowiązek uchylenia przepisów określonych przez to państwo członkowskie zgodnie z ust. 1 w przypadku stwierdzenia przez Komisję, że przepisy te nie są zgodne z warunkami określonymi w ust. 4, uniemożliwiają lub zakłócają konkurencję na znacznym obszarze rynku wewnętrznego lub zagrażają wolnemu handlowi lub osiągnięciu celów art. 39 TFUE. Akty wykonawcze przyjmuje się bez zastosowania procedury, o której mowa w art. 229 ust. 2 lub 3 niniejszego rozporządzenia”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

22d)  art. 151 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 151

„Artykuł 151

Obowiązkowe deklaracje w sektorze mleka i przetworów mlecznych

Obowiązkowe deklaracje w sektorze mleka i przetworów mlecznych

Od dnia 1 kwietnia 2015 r. pierwsze podmioty skupujące mleko surowe deklarują właściwemu organowi krajowemu ilość mleka surowego, którą im dostarczono każdego miesiąca.

Od dnia 1 kwietnia 2015 r. pierwsze podmioty skupujące mleko surowe deklarują właściwemu organowi krajowemu ilość mleka surowego, którą im dostarczono każdego miesiąca, oraz średnią zapłaconą cenę. Rozróżnia się produkty rolne pochodzące z rolnictwa ekologicznego i produkty niepochodzące z rolnictwa ekologicznego. Jeżeli pierwszy nabywca jest spółdzielnią, średnią cenę podaje się na koniec roku gospodarczego określonego w art. 6 lit. c) ppkt (v).

Informacje na temat średniej ceny uznaje się za poufne, a właściwy organ dba o to, aby średnie ceny stosowane przez poszczególne podmioty gospodarcze lub ich nazwy nie były publikowane.

Do celów niniejszego artykułu i art. 148 »pierwszy podmiot skupujący« oznacza przedsiębiorstwo lub grupę, która skupuje mleko od producentów, w celu:

Do celów niniejszego artykułu i art. 148 »pierwszy podmiot skupujący« oznacza przedsiębiorstwo lub grupę, która skupuje mleko od producentów, w celu:

a) odbioru, pakowania, przechowywania, chłodzenia lub przetwarzania, w tym także na podstawie umowy;

a) odbioru, pakowania, przechowywania, chłodzenia lub przetwarzania, w tym także na podstawie umowy;

b) sprzedania go co najmniej jednemu przedsiębiorstwu poddającemu mleko lub przetwory mleczne obróbce lub przetwarzaniu.

b) sprzedania go co najmniej jednemu przedsiębiorstwu poddającemu mleko lub przetwory mleczne obróbce lub przetwarzaniu.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilości mleka surowego, o której mowa w akapicie pierwszym.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilości mleka surowego i średniej cenie, o których mowa w akapicie pierwszym.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające przepisy dotyczące treści, formatu i terminów takich deklaracji oraz środków dotyczących powiadomień, które mają być dokonywane przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym artykułem. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające przepisy dotyczące treści, formatu i terminów takich deklaracji oraz środków dotyczących powiadomień, które mają być dokonywane przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym artykułem. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 229 ust. 2”.

Tekst obowiązujący

Poprawka

22e)  art. 152 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 152

„Artykuł 152

Organizacje producentów

Organizacje producentów

1.  Państwa członkowskie mogą na wniosek uznawać organizacje producentów, które:

1.  Państwa członkowskie mogą na wniosek uznawać organizacje producentów, które:

a) są tworzone i kontrolowane zgodnie z art. 153 ust. 2 lit. c) przez producentów z określonego sektora wymienionego w art. 1 ust. 2;

a) są tworzone i kontrolowane zgodnie z art. 153 ust. 2 lit. c) przez producentów z określonego sektora wymienionego w art. 1 ust. 2;

b) powstały z inicjatywy producentów i prowadzą jeden z następujących rodzajów działalności lub większą ich liczbę:

b) powstały z inicjatywy producentów i prowadzą jeden z następujących rodzajów działalności lub większą ich liczbę:

(i) wspólne przetwarzanie;

(i) wspólne przetwarzanie;

(ii) wspólna dystrybucja, w tym również wspólne platformy sprzedaży lub wspólny transport;

(ii) wspólna dystrybucja, w tym również wspólne platformy sprzedaży lub wspólny transport;

(iii) wspólne pakowanie, etykietowanie lub promocja;

(iii) wspólne pakowanie, etykietowanie lub promocja;

(iv) wspólna organizacja kontroli jakości;

(iv) wspólna organizacja kontroli jakości;

v) wspólne wykorzystywanie urządzeń lub miejsc składowania;

v) wspólne wykorzystywanie urządzeń lub miejsc składowania;