Zasady dotyczące grup politycznych w PE

Briefing 05-06-2019

Posłowie do Parlamentu Europejskiego mogą tworzyć grupy polityczne, których członkowie dobierają się nie według narodowości, lecz według poglądów politycznych. Na przestrzeni czasu od pierwszych bezpośrednich wyborów w 1979 r. liczba grup politycznych wahała się od siedmiu do dziesięciu. Po wyborach z 2019 r. liczba, wielkość i skład grup politycznych przypuszczalnie znowu ulegną zmianie z racji możliwego rozwiązania niektórych grup politycznych i utworzenia nowych. Aby utworzyć grupę polityczną, potrzeba co najmniej 25 posłów do PE wybranych w co najmniej jednej czwartej państw członkowskich UE (tj. obecnie w siedmiu). Posłowie, którzy nie należą do żadnej grupy politycznej, to posłowie niezrzeszeni. Chociaż grupy polityczne odgrywają czołową rolę w pracach Parlamentu, indywidualni posłowie lub pewna liczba posłów do PE działających wspólnie mają również wiele uprawnień, w tym w odniesieniu do sprawowania kontroli nad innymi instytucjami UE, np. nad Komisją. Jednak przynależność do grupy politycznej ma szczególne znaczenie w kontekście przyznawania kluczowych stanowisk w strukturach politycznych i organizacyjnych Parlamentu, takich jak przewodniczący komisji i delegacji oraz sprawozdawcy w ważnych dossier. Ponadto grupy polityczne otrzymują większe środki finansowe na swój personel i działalność parlamentarną niż posłowie niezrzeszeni. Finansowanie grup politycznych różni się jednak od finansowania przyznawanego europejskim partiom i fundacjom politycznym, które – jeżeli spełniają jako takie wymogi rejestracji – mogą ubiegać się o finansowanie z Parlamentu Europejskiego.